Gebeurtenissen accepteren
Beantwoorden
Categorie archieven: Perfectie
Waarom jouw vrijgezellenleven de beste gelegenheid is om echt helemaal jezelf te worden
Geen relatie hebben is de beste gelegenheid om echt helemaal jezelf te leren worden! Om te leren doen wat je wil wanneer je dat wil. En om eerlijk uit te leren spreken wat je denkt, vindt, wilt en voelt.
Want in een relatie mag je bepaalde dingen niet zeggen en niet doen, en moet je aan de andere kant juist bepaalde dingen wel zeggen en wel doen, om te voorkomen dat je relatie op de klippen loopt.
En als vrijgezel heb je dat probleem lekker niet. Zolang je vrijgezel bent, word je door niemand meer beperkt. En kun je dus rustig de tijd en de ruimte nemen die je nodig hebt om te ontdekken en (naar jezelf toe) uit te leren spreken wat je denkt, vindt, wilt en voelt.
Tenminste, tot op zekere hoogte.
Want in een relatie met een partner word je niet door één iemand beperkt (alleen door je partner), maar door twee mensen: door je partner én door jezelf. Niet alleen je partner stelt namelijk bepaalde (on)uitgesproken eisen aan jou in jullie relatie, maar zelf stel je onbewust ook bepaalde eisen aan jezelf in jullie relatie.
En zodra je relatie stopt, zit je weliswaar lekker niet meer opgescheept met de eisen van je partner aan jou, maar nog wel met je eigen eisen aan jezelf.
Want ook als je relatie met een partner stopt, heb je nog steeds een relatie: een relatie met jezelf! En ook in de relatie met jezelf heb je zo je eigen verwachtingen van jezelf en je eigen eisen aan jezelf.
Echt helemaal jezelf worden begint dan ook met: al je eigen verwachtingen van jezelf en al je eigen eisen aan jezelf in je eigen tempo los leren laten.
Ongemerkt ben je jezelf de hele dag door namelijk aan het muilkorven, inhouden en aanpassen. Op je werk, in het gezelschap van anderen, maar ook in je eigen huis. Bepaalde dingen mág je niet van jezelf en andere dingen móet je juist van jezelf.
Met als gevolg dat je zo verstrikt raakt in je eigen geboden en verboden (in je verwachtingen, eisen, idealen en regels), dat je jouw eigen gevoelens en verlangens steeds meer over het hoofd ziet, steeds minder vaak en steeds minder lang bij jezelf stil blijft staan, en steeds meer het contact met jezelf verliest.
In je vrijgezellenleven heb je dan nog steeds even weinig vrijheid en ben je dan nog steeds even weinig jezelf als in een relatie. Terwijl je jezelf ook toestemming kunt geven om te worden wie je echt bent.
De komende week nodig ik jou uit om eens te kijken wat je allemaal van jezelf moet en wat je allemaal niet van jezelf mag. Oftewel, aan welke geboden en verboden jij je van jezelf allemaal moet houden, en door welke geboden en verboden jij nog niet echt helemaal jezelf kunt zijn.
Welke dingen horen in jouw ogen niet?
Wat vind je verkeerd, fout of slecht?
Wanneer vind je jezelf egoïstisch?
Welke dingen doe je vooral voor de buitenwereld?
Wat laat je na, uit angst om afgewezen te worden?
Wanneer doe je wat het verstandigst is, en niet waar je gevoel naar uit gaat?
Wanneer laat jij je door angst weerhouden?
Wanneer doe jij jezelf vrolijker en blijer voor dan je bent?
Wanneer doe je stoer, uit angst om je kwetsbaar te voelen?
En wanneer houd jij jezelf in en pas jij jezelf aan om geen conflict te krijgen?
De komende week naar je eigen geboden en naar je eigen verboden kijken is trouwens geen gebod en geen opdracht hoor 😉 En je hoeft jezelf ook niet elke keer op je kop te geven, zodra je merkt dat je van jezelf iets niet mag of iets moet!
Want naar je eigen geboden en verboden kijken is juist een mooie en prettige snelweg naar echt helemaal jezelf worden.
Zodra je merkt dat je iets van jezelf moet of iets niet mag van jezelf, kun je gewoon rustig kijken waarom je dat vindt. Vraag jezelf daarna af hoe het voelt (hoe comfortabel of hoe oncomfortabel) om dat iets te moeten of dat iets niet te mogen. Kijk vervolgens wat je denkt dat er gaat gebeuren als je jezelf toestemming geeft om niet te luisteren naar dat gebod of verbod. En kijk tot slot eerlijk wat je op dit moment het liefst wil, als je ook rekening houdt met de mogelijke gevolgen: juist niet of juist wel luisteren naar je eigen gebod/verbod.
En walla, elke keer dat je die 4 stapjes zet bij een gebod of verbod, ontdek je automatsch bij jezelf wat je vindt, voelt, denkt en wilt, en spreek je automatisch naar jezelf toe uit wat je vindt, voelt, denkt en wilt!
En zo kom je dus automatisch elke keer dichter bij jezelf. Ongeacht of je nou beslist om je wel of niet aan je eigen gebod of verbod te houden.
Alleen al het kijken naar je eigen geboden en verboden zorgt er al voor dat je meer jezelf wordt! En je geboden en verboden loslaten komt vanzelf wel een keer, zodra je in gaat zien dat echt helemaal jezelf zijn jou meer oplevert dan kost en daar echt aan toe bent …
Bevrijd jezelf van alle verplichtingen in 3 eenvoudige stappen
Als vrijgezel ken je misschien wel het gevoel dat je (regelmatig/steeds) geleefd wordt: je moet op tijd naar bed, op tijd uit bed, op tijd eten en drinken, geld verdienen, boodschappen doen, koken, de afwas doen, dingen opruimen, je huishouden doen, je administratie doen, regelmatig contacten met andere mensen onderhouden (al dan niet via social media), jezelf schoonhouden, er steeds voor zorgen dat je er toonbaar uitziet, en regelmatig naar de wc.
Op zulke momenten heb je het gevoel dat je bepaalde dingen móet doen, en dan meestal ook nog op een bepaald moment (over het algemeen: nu of vandaag) en/of op een bepaalde manier: “Ik moet nu de was opvouwen op mijn standaardmanier!”.
Op het eerste gezicht lijkt het alsof de buitenwereld jou deze dingen oplegt en dicteert: je lichaam, je huis, de maatschappij, je baas, de mensen om je heen enzovoort.
Maar in werkelijkheid ben jíj altijd zelf degene die jou deze dingen oplegt.
Want of mensen nou hoog of laag springen, en met wat ze ook dreigen, je bepaalt altijd zelf of, wanneer en onder welke voorwaarden je “Ja” zegt tegen hun verwachtingen/eisen. En in veel gevallen vul jij zelf in dat mensen dit of dat wel van jou zullen verwachten/eisen, zonder dat je bij hen checkt of dat wel echt zo is.
Moet je iets van jezelf wat niet door iemand anders verwacht of geëist wordt, dan verwacht of eis je het van jezelf. En zodra je die eis of verwachting van jezelf laat vallen, zie je iets niet meer als verplichting.
Zo is geld verdienen (via werk of via een uitkering met sollicitatieplicht) iets waar je in deze maatschappij niet aan ontkomt. Maar zelf heb je “Ja” gezegd tegen die baan bij dat bedrijf. En binnen je werk heb je vaak toch nog (enige) vrijheid/speelruimte: zelf (een deel van) je werkdag indelen, zelf bepalen hoe je opgelegde taken uitvoert, flexibele werkuren, thuis werken, keuze tussen ochtend-/middag-/avond-/nachtdiensten, vrije tijd kopen en/of minder uren werken. Bij een sollicitatieplicht voor je uitkering bepaal je zelf wanneer, hoe lang achter elkaar, bij welke bedrijven, op welke manier en hoe grondig/uitgebreid/serieus je solliciteert.
Aan het huishouden, boodschappen doen, afwassen, opruimen, eten bereiden en je administratie ontkom je ook niet. Maar je bepaalt zelf hoe vaak, hoe lang achter elkaar, wanneer, op welke manier en hoe grondig/uitgebreid je dat doet.
Dingen als eten, drinken en naar de wc gaan kun je vaak nog wat uitstellen, want de drang of noodzaak wordt meestal langzaam groter. En bij jezelf wassen/douchen en jezelf toonbaar maken bepaal je zelf hoe vaak, hoe lang achter elkaar, wanneer en hoe grondig/uitgebreid je dat doet.
Soms leg je jezelf bepaalde dingen op om een reden waar je zelf achter staat en in dat geval kun je er gewoon mee doorgaan.
Maar vast en zeker doe je dat ook vaak zonder reden of om een reden die als je wat beter kijkt niet blijkt te kloppen. En in dat geval maak je jouw vrijgezellenleven een stuk prettiger door die verplichtingen lekker te laten vallen, zodat je opluchting, en meer rust, ruimte, vrijheid en ontspanning, voelt.
Hier zijn 3 stappen waarmee je kunt ontdekken of een verplichting iets is wat je jezelf onnodig oplegt en dus kunt loslaten, of iets waar je zelf echt achter staat:
Stap 1: Vraag jezelf “Moet ik dit van mezelf of van een ander?”
Zodra je met een verplichting geconfronteerd wordt, denk je meestal alleen nog bij jezelf dat het moet. Zonder jezelf af te vragen van wíe dat eigenlijk moet. Moet het van jezelf, omdat je er zelf achter staat, er behoefte aan hebt of denkt dat het jou iets oplevert? Of moet het niet van jezelf, maar van iemand uit je heden of verleden zoals je (al dan niet nog levende) ouders of docenten, of volgens een regel, procedure, voorschrift, religie, levensbeschouwing of cultuur?
Levert deze verplichting jou niets op (ook geen goedkeuring van anderen), en doe je het alleen maar omdat het nou eenmaal zo hoort, omdat je het nou eenmaal zo gewend bent, omdat ‘iedereen’ om je heen het ook doet, of omdat het nu eenmaal traditie is, laat de verplichting dan los: het dient je niet (meer) en levert je alleen maar stress op.
Als je er zelf wel achter staat, er behoefte aan hebt of denkt dat het jou iets oplevert, ga dan naar de volgende stap.
Stap 2: Vraag jezelf “Wat levert het mezelf in het allerbeste geval op als ik dit wel in mijn leven doe?” en “Wat kan er in het allerergste geval gebeuren als ik dit nooit meer doe?”
Als deze verplichting iets is wat je zelf echt nodig vindt en niet iets wat je van anderen overgenomen hebt, kijk dan of het echt zo nodig en belangrijk is als je dacht, en stel jezelf deze 2 vragen.
Kun je niets bedenken wat deze verplichting jou in het allerbeste geval oplevert, of wat het jou in het allerergste geval kost als je het nalaat, laat de verplichting dan los: het dient je niet (meer) en levert je alleen maar stress op.
Kun je wel het grootste voordeel als je het wel doet bedenken en/of het grootste nadeel als je het niet meer doet, kijk dan of dat voordeel en dat nadeel echt zo groot zijn dat jij jezelf daarvoor zo moet opjagen en zo onder druk moet zetten (bijvoorbeeld bij altijd een dop op de tandpasta doen).
Zijn het voordeel en het nadeel kleiner dan je stress, laat de verplichting dan los, zodat je meer rust, ruimte, vrijheid en ontspanning voelt.
Weegt het voordeel of het nadeel wel op tegen je stress, en moet dit in jouw ogen echt gebeuren, ga dan naar de volgende stap.
Stap 3: Vraag jezelf “Wat levert het mezelf in het allerbeste geval op als ik dit nu of op deze manier doe?” en “Wat kan er in het allerergste geval gebeuren als ik dit op een ander tijdstip of op een andere manier doe?”
Als deze verplichting iets is wat echt een keer moet gebeuren, kijk dan of het echt zo dringend en vastomlijnd is als je dacht, en stel jezelf deze 2 vragen.
Kun je niets bedenken wat deze verplichting jou in het allerbeste geval oplevert als je het nu of op deze manier doet, of wat het jou in het allerergste geval kost als je het een andere keer of op een andere manier doet, laat de verplichting dan los: het dient je niet (meer) en levert je alleen maar stress op.
Kun je wel het grootste voordeel als je het nu of zo doet bedenken en/of het grootste nadeel als je het niet nu of niet zo doet, kijk dan of dat voordeel en dat nadeel echt zo groot zijn dat jij jezelf daarvoor zo moet opjagen en zo onder druk moet zetten (bijvoorbeeld nu afwassen).
Zijn het voordeel en het nadeel kleiner dan je stress, laat de verplichting dan los, zodat je meer rust, ruimte, vrijheid en ontspanning voelt.
Weegt het voordeel of het nadeel wel op tegen je stress, en is dit iets wat echt nu en echt op deze manier moet gebeuren. En dus ook iets wat je nu graag wilt en dus geen verplichting meer! Ga het dan gewoon doen en kijk eventueel wat je nog kunt bedenken om het leuker te maken (bijvoorbeeld een lekker muziekje opzetten, en eventueel wat dansen 🙂 , tijdens het strijken) …
Hoe de normen en waarden van je Perfectionistische Ik jou een onwrikbare zekerheid geven én jou koppig maken
Jouw Perfectionistische Ik heeft van nature allerlei normen en waarden: zonder dat ze die stuk voor stuk hoeft te bedenken, en zonder dat ze daar ook maar enige moeite voor hoeft te doen. Ze voelt gewoon automatisch en instinctief aan wat wel en niet hoort, wat wel en niet het juiste is, en wat wel en niet goed is.
Ze is dan ook een belangrijk deel van jouw geweten. Naast jouw intuïtie, die haarfijn aanvoelt wanneer je een belangrijke grens van jezelf overschrijdt, en die dat zacht en subtiel aan je laat merken.
Een onwrikbare zekerheid
Juist omdat jouw Perfectionistische Ik haar normen en waarden aanvoelt en niet hoeft te bedenken, kan ze niet goed uitleggen en onderbouwen waarom ze die heeft: ze voelt gewoon dat die normen en waarden voor haar kloppen.
En dankzij die normen en waarden weet ze altijd precies wat ze moet doen, en hoe iets beter kan.
Het mooie daarvan is dat je hierdoor een hele stabiele basis krijgt, die voor jou nooit ter discussie staat en die jou dus een onwrikbare zekerheid geeft.
Want wat andere mensen ook zeggen, en met welke tegenargumenten, mentale redenen of feiten ze ook aan komen zetten, je voelt gewoon duidelijk dat jij er anders tegenaan kijkt.
In de ogen van jouw Perfectionistische Ik klopt wat andere mensen zeggen dan ook vaak niet, of leggen ze de lat te laag. En omdat ze zelf geen argumenten en redenen voor haar normen en waarden heeft, zijn er ook geen argumenten en redenen die in een discussie onderuit gehaald kunnen worden.
Haar normen en waarden overleven dus elke discussie, elk verschil van mening, elk meningsverschil en elk conflict.
Met andere woorden, wat er ook in je buitenwereld gebeurt, je kunt gewoon op je onwrikbare normen en waarden blijven vertrouwen en blijven terugvallen. En dat zorgt je hele leven lang voor houvast, duidelijkheid, zekerheid en veiligheid.
Koppigheid
Onwrikbare normen en waarden hebben tegelijkertijd ook een keerzijde.
Juist doordat je er gevoelsmatig zo van overtuigd bent dat jouw eigen normen en waarden kloppen, en dus niet ter discussie staan, kun je regelmatig van mensen om je heen te horen krijgen dat je zo koppig, onverzettelijk of halsstarrig bent. En dat ze met jou geen dialoog aan kunnen gaan, op de momenten dat ze last hebben van jouw normen of waarden.
Ook is het lastig voor je om je eigen normen en waarden bij te stellen, zodra je zelf tot de ontdekking komt dat bepaalde normen of waarden niet (meer) voor jou werken, jou belemmeren of zelfs tegen je werken: gevoelsmatig lijken ze in beton gegoten te zijn.
Of iets wel of niet perfect is, beoordeelt je Perfectionistische Ik door zich voor te stellen of het in welk opzicht dan ook nog beter kan. En als je maar lang genoeg naar iets kijkt, dan zie je vanzelf wel iets wat nog beter kan: elk voetbalveld heeft wel een grassprietje dat niet groen genoeg is, niet recht genoeg staat, of niet de juiste hoogte heeft.
Op een gegeven moment kun je dat gaan inzien en de lat wat lager willen gaan leggen.
Wat wel of niet hoort, zijn over het algemeen meningen waar je Perfectionistische Ik nog nooit bewust bij stilgestaan heeft: idealen, opvattingen, regels of vooroordelen van jezelf, van belangrijke mensen in je jeugd, van autoriteiten (mensen met in jouw ogen macht of gezag), van de maatschappij, van je cultuur of van ideologieën/religies/levensbeschouwingen.
En op een gegeven moment kun je er behoefte aan krijgen om die meningen tegen het licht te houden, en om open en eerlijk te kijken of je nog steeds achter ze staat en of ze nog steeds voor je werken.
Je eigen normen en waarden bijstellen
Zodra je de lat lager wil leggen of je eigen normen en waarden wil bijstellen of versoepelen, kun je jouw Perfectionistische Ik jammer genoeg niet met verstandelijke argumenten, mentale redenen of feiten overhalen om er anders tegenaan te kijken. Net zoals dat andere mensen voorheen ook nooit bij jou gelukt is.
Maar gelukkig is er wel een andere manier om dit voor elkaar te krijgen. Onder elke norm en waarde van je Perfectionistische Ik zit namelijk minimaal 1 diepe en onbewuste overtuiging verborgen. In totaal hebben we ongeveer 10 diepe basisovertuigingen, die volledig bepalen hoe we tegen onszelf, andere mensen, onze omgeving en ons (vrijgezellen)leven aankijken. Deze basisovertuigingen vormen samen onze echte ‘onwrikbare’ basis, maar zijn gelukkig met enige moeite wél bij te stellen. En bij het veranderen van een diepgewortelde overtuiging, veranderen jouw normen en waarden automatisch mee.
Daarnaast kun je jouw Perfectionistische Ik ook bepaalde praktische inzichten geven als je de dialoog met haar aangaat: zolang ze maar duidelijk ziet dat dingen daardoor in de praktijk beter gaan, staat ze er wel voor open.
Tot slot
Nog even voor de duidelijkheid: de normen en waarden van jouw Perfectionistische Ik zijn meningen van haarzelf die in haar ogen voor de hele wereld gelden, en voor jou in het bijzonder: dus eigenlijk vaststaande regels voor iedereen en voor elke situatie.
Deze normen en waarden zijn dus NIET hetzelfde als de voorkeuren van je Genietende Ik, je Gevoelige Ik en je Krachtige Ik.
Je Genietende Ik voelt aan welke keuze haar het meeste plezier geeft, je Gevoelige Ik voelt aan welke keuze haar de meeste emoties oplevert en je Krachtige Ik voelt aan welke keuze haar de meeste kracht en energie geeft.
Voelen deze 3 Ikken op een gegeven moment aan dat ze minder plezier, minder emoties of minder energie van iets krijgen dan ze willen, dan kiezen ze als het nodig is voor iets wat hun meer oplevert.
Hun voorkeur hangt dus af van hoe ze zich op dat moment voelen, en blijft dus niet hun hele leven hetzelfde.
Ook zijn deze normen en waarden NIET hetzelfde als de goed onderbouwde en goed doordachte meningen van je Verstandige Ik.
Jouw Verstandige Ik kan zichzelf pas een mening vormen als ze alle relevante informatie verzameld heeft, op juistheid heeft gecontroleerd, heeft geanalyseerd en op een rijtje heeft gezet. Terwijl jouw Perfectionistische Ik meteen aanvoelt wat ze vindt, en dus geen enkele informatie nodig heeft. Je Verstandige Ik kan dan ook wél goed uitleggen waarom ze iets vindt, in tegenstelling tot je Perfectionistische Ik.
Verder zijn de meningen van je Verstandige Ik objectief, en niet subjectief zoals de meningen van je Perfectionistische Ik.
En zodra iemand maar met overtuigende verstandelijke argumenten, met goede mentale redenen, of met meetbare of onweerlegbare feiten aankomt, stelt je Verstandige Ik haar mening bij op basis van de nieuwe informatie.
Welke eisen stellen je 9 Ikken aan je goede voornemens?
Nu er weer een nieuw jaar is aangebroken waaraan je met een schone lei kunt beginnen, heb je jezelf wellicht al een aantal dingen voor 2017 voorgenomen. Zodra al je 9 Ikken achter deze goede voornemens staan, ga je ze vrijwel zeker realiseren. En hieronder lees je welke eisen ze precies aan je goede voornemens stellen.
Ze moeten jouzelf genoeg opleveren
Je Gevoelige Ik wil graag dat je voornemens emotioneel iets met jou doen. Dat ze vanuit je hart komen, en dat je voelt dat je deze dingen vanuit jezelf echt graag wil.Ook al vind je het misschien spannend of eng om er mee aan de gang te gaan.
Voor je Krachtige Ik is het belangrijk dat je meteen extra energie krijgt bij de gedachte dat je met deze voornemens aan de gang gaat.
En je Genietende Ik wil graag dat het eindresultaat en de weg ernaar toe jou een plezierig gevoel geven.
Ze moeten geaccepteerd worden door je omgeving
Voor je Harmonieuze Ik is het essentieel dat je voornemens geen onrust en geen conflicten in je omgeving oproepen.
Je Beschermende Ik vind het daarnaast belangrijk dat je bij het realiseren van je voornemens niet je hoofd boven het maaiveld hoeft uit te steken.
En je Behulpzame Ik wil graag dat ook andere mensen ervan profiteren als je jouw voornemens eenmaal gerealiseerd hebt.
Ze mogen jouzelf niet in de weg staan
Je Perfectionistische Ik vindt dat je voornemens niet mogen indruisen tegen jouw eigen normen en waarden.
Voor je Presterende Ik is het belangrijk dat je voornemens niet de doelen in de weg staan die je jezelf al eerder had gesteld.
En je Verstandige Ik wil graag dat je bij het realiseren van je voornemens genoeg energie, tijd en geld overhoudt om jezelf alleen te blijven redden.
Waarom trek ik toch steeds een ‘foute’ man of vrouw aan?
Van diverse vrijgezellen krijg ik de vraag: “Waarom trek ik toch steeds een dominante, oneerlijke, controlerende, beperkende, agressieve en ‘foute’ man aan, die in het begin zo lief is?”.
En uiteraard had dit ook de vraag kunnen zijn: “Waarom trek ik toch steeds een dominante, oneerlijke, controlerende, beperkende, agressieve en ‘foute’ vrouw aan, die in het begin zo lief is? “.
Uiteraard wil jij als Bewuste Ik geen dominante, oneerlijke, beperkende, controlerende, agressieve en ‘foute’ man.
En een ontmoeting met zo’n man kan jou veel ellende en pijn bezorgen. Daarover bestaat geen enkele twijfel.
Tegelijkertijd bepaalt in mijn ogen niet jouw Bewuste Ik maar jouw Onbewuste Ik welke mensen en welke gebeurtenissen jij aantrekt.
Met je “Onbewuste Ik” bedoel ik het deel van jezelf waar jij je nog niet (helemaal) bewust van bent.
En je Onbewuste Ik kiest er blijkbaar voor om jou regelmatig met zulke mannen in contact te brengen.
Niet om jou te straffen of omdat ze een hekel aan jou heeft. Integendeel! Want ze wil niets liever dan dat jij als Bewuste Ik zo goed mogelijk kunt overleven.
Maar omdat dit voor haar de enige manier is om jou te laten zien wat er in haar omgaat.
Net als jij wil ze graag gezien, gehoord, begrepen, erkend en gewaardeerd worden.
En omdat jij je niet van haar bewust bent, probeert ze zich via je buitenwereld aan jou te laten zien.
Net zolang tot je met haar de dialoog aangaat.
Eén mogelijkheid is dat zo’n foute man een flink uitvergrote spiegel is van wat je onbewust op kleine schaal met jezelf doet.
Dat je onbewust bijvoorbeeld eerst ook altijd even lief tegen jezelf doet. Maar dat je dan al gauw jezelf in de gaten houdt, onder controle houdt, boos toespreekt of inperkt.
Of dat je bijvoorbeeld onbewust van mensen houdt die ingaan tegen de maatschappij, tegen wat hoort, tegen burgerlijkheid of truttigheid, of tegen grijze muizen. En dan kan het zijn dat je onbewust van jezelf eist dat je altijd rebels bent, en dat je boos op jezelf wordt zodra je bij jezelf merkt dat jij je aanpast aan andere mensen.
Een manier om er achter te komen of zo’n soort man inderdaad een onbewuste spiegel voor jou is, is om ongecensureerd op te schrijven wat je zo’n soort man allemaal verwijt.
En om dan overal in die tekst “hij” te vervangen door “ik”, en eerlijk te kijken wat je dan op kleinere schaal bij jezelf herkent.
Mocht je dit gaan doen, neem daar dan uitgebreid de tijd voor, want dit kan aardig confonterend zijn.
Ook, of daarnaast, zijn er nog allerlei andere mogelijkheden.
Ik noem ze even kort en als jullie erom vragen ga ik volgende keren wel dieper in op een of meer van die mogelijkheden:
- Je Onbewuste Ik wil graag zichzelf en andere mensen verbeteren, en trekt daarom steeds mensen aan die ‘fout’ zijn.
- Je Onbewuste Ik wil graag een verschil maken in het leven van andere mensen, en trekt daarom steeds mensen aan die persoonlijk, maatschappelijk of sociaal gezien in de problemen zitten.
- Je Onbewuste Ik wil graag succesvol zijn, en probeert een succes te maken van relaties met moeilijke mensen.
- Je Onbewuste Ik wil graag intense emoties voelen, omdat ze vindt dat ze dan pas echt leeft. Daarom trekt ze steeds mensen aan die intense emoties bij je oproepen.
- Je Onbewuste Ik wil graag zelfredzaam zijn en alles wat je in je buitenwereld doet zorgvuldig voorbereiden en plannen. Daarom trek je steeds mannen aan die eveneens zelfredzaam zijn en graag controle over hun buitenwereld willen.
- Je Onbewuste Ik is ontzettend objectief en verstandelijk, maar verlangt diep in haar hart ook erg naar contact met haar subjectieve oordelen, meningen en emoties. Daarom trekt ze steeds mannen aan die door die objectiviteit heen kunnen breken, en oordelen, meningen en emoties oproepen.
- Je Onbewuste ik voelt zich onveilig, angstig en onzeker. Daarom trekt ze steeds mannen aan die heel sterk, zeker en onbevreesd zijn, en daarin kunnen doorschieten.
- Je Onbewuste Ik vind het heel leuk om het voor iedereen licht en luchtig te houden, en om mensen op te beuren. Daarom trekt ze steeds mensen aan die het zwaar hebben, of die zich vaak serieus, somber of verdrietig voelen.
- Je Onbewuste Ik is alleen bezig met plezier maken en lol trappen, maar verlangt er diep in haar hart ook erg naar om haar eigen pijn serieus te nemen. Daarom trekt ze steeds mensen aan die herinneringen aan haar eigen onverwerkte pijn en pijn in het hier-en-nu bij haar oproepen.
- Je Onbewuste Ik wil zich sterk en krachtig voelen, en zich door niets en niemand laten tegenhouden. Daarom trekt ze steeds mensen aan die een flink weerwoord geven, die zich niet gauw gewonnen geven, die een confrontatie en (woorden)strijd niet schuwen, die tegenwicht durven te geven en die aan jou gewaagd zijn.
- Je Onbewuste Ik houdt zich continu in om maar geen onrust en conflicten in de buitenwereld op te roepen. Maar ze verlangt er diep in haar hart ook erg naar om zichzelf ongecensureerd te uiten en te laten zien. Daarom trekt ze steeds mensen aan die haar met hun woorden en daden dwingen om profiel aan te nemen en grenzen aan te geven.
In de loop van de tijd kun je gaan merken dat je nog steeds zo’n soort man aantrekt, maar dat hij steeds minder onweerstaanbaar wordt voor je Bewuste Ik.
Dat betekent in mijn ogen dat er in je binnenwereld iets begint te verschuiven, en dat je bewust en onbewust steeds meer doorkrijgt dat zo’n man niet voor jou werkt.
Maar pas als dat soort mannen helemaal niet meer op je pad verschijnt, is je Onbewuste Ik er volledig van overtuigd dat zo’n soort man jou niets oplevert.
En om dat stadium te bereiken is het noodzakelijk om als Bewuste Ik eerlijk en respectvol in gesprek te gaan met je Onbewuste Ik over haar gehechtheid (of beter gezegd: verslaving) aan zo’n soort man …
Je boosheid is een onbewust signaal dat je meer invloed in je (vrijgezellen)leven wil
Boosheid is een emotie die in je omgeving meestal niet zo erg gewaardeerd wordt: als je bijvoorbeeld boos uitvalt naar je leidinggevende, partner, huisbaas of een winkelmedewerker dan maak je in je eigen ogen waarschijnlijk meer kapot dan je lief is.
Toch is boosheid een heel belangrijk signaal uit je binnenwereld: op de momenten dat je boos bent vind je onbewust dat je te weinig invloed hebt op jezelf, op je buitenwereld, of op jezelf én je buitenwereld.
Je wordt in je eigen ogen dan teveel beïnvloed door mensen, dingen of omstandigheden buiten je. Of door beperkingen en tekortkomingen van jezelf. Met als gevolg dat jij je kwetsbaar, onmachtig, machteloos of zelfs een slachtoffer voelt.
Je hebt te weinig invloed op jezelf (te weinig controle over jezelf). En bent er daardoor van overtuigd zijn dat je teveel beïnvloed wordt door je eigen fouten: dat je te vaak verkeerde dingen doet en dingen verkeerd doet, en daar last van hebt.
Of je vindt dat je door bemoeienis of veranderingen in je buitenwereld niet meer zelfstandig, zelfredzaam, onafhankelijk, vrij, jezelf, loyaal aan jezelf of succesvol kunt zijn.
Het kan ook zijn dat de sfeer of de reacties in jouw buitenwereld altijd bepalen hoe jij je voelt. En zodra iemand in jouw ogen de sfeer verpest of verkeerd reageert, vind je dat hij of zij niet alleen onrust in jouw buitenwereld veroorzaakt maar ook nog eens onrust in jouw binnenwereld.
Onbewust maken deze dingen je boos.
En als reactie daarop probeer je onbewust nog meer controle over jezelf en/of je omgeving te krijgen.
Door nog strenger naar jezelf te worden.
Door je omgeving nog duidelijker te maken dat er niet met je te sollen valt, en dat jij je door niets en niemand tegen laat houden.
Door nog meer het goede voorbeeld te geven, in de hoop dat anderen je voorbeeld zullen volgen.
Of door heel subtiel de dingen nog meer naar je hand te zetten.
Je boosheid is een onbewuste noodkreet naar jezelf toe: “Ik word nu teveel beïnvloed en wil meer invloed hebben!”.
Onderdruk of negeer je die boosheid, dan onderdruk of negeer je een belangrijke behoefte van jezelf.
Dat wil niet zeggen dat je dan maar in woede moet uitbarsten. Dat je een heel offensief moet starten om jezelf en/of je omgeving alsnog naar je pijpen te laten dansen. Of dat jij je buitenwereld op een andere manier moet opzadelen met je eigen boosheid. Want op die manier kun je inderdaad meer kapot maken dan je lief is.
Het is genoeg om in je binnenwereld je boosheid aan jezelf toe te geven. En om deze boosheid serieus te nemen en er met jezelf over te praten.
Je boosheid is namelijk een onvervulde behoefte in je binnenwereld en niet in je buitenwereld. En een gevolg van je eigen norm in je eigen binnenwereld over jezelf of je buitenwereld. Hoe eerder je iets met je boosheid doet, hoe minder die boosheid opkropt, opstapelt en tot ontploffing kan komen.
Met andere woorden: Doe lief tegen jezelf, als er in jouw ogen iets kapot is aan jou of je buitenwereld …
Welke invloed wil jij op jouw omgeving hebben?
Als vrijgezel heb jij meer met de keizers op de plaatjes gemeen dan je in eerste instantie misschien denkt.
Net als hen heb jij namelijk ook een keizerrijk: een aantal plekken op deze wereld waarop jij een stuk(je) invloed hebt.
In ieder geval heb je een klein keizerrijk: je eigen huis of flat. Hierin bepaal jij wat er wanneer gebeurt, zonder dat een partner hoeft mee te beslissen. Wel moet je bij jouw beslissingen misschien rekening houden met je kind(eren), huisdier(en) of omwonenden.
En waarschijnlijk bestaat jouw keizerrijk ook uit een aantal plekken buitenshuis waar je iets in de melk te brokkelen hebt: bijvoorbeeld je werk, je sportclub, je woonwijk, je woonplaats, je vereniging of je bestuur.
De kans is groot dat je in beide gevallen niet alleen een stuk keuzevrijheid hebt, maar ook een aantal verplichtingen, plichten en verantwoordelijkheden.
Voorbeelden van jouw invloed en jouw keizerrijk
Door dingen te doen, en zelfs alleen al door je aanwezigheid, heb je meer invloed op je omgeving dan je nu misschien beseft:
- Elke keer dat je tijdens verkiezingen stemt, breidt jouw keizerrijk zich tijdelijk uit tot je gemeente, Nederland of de Europese Unie.
- Bij elke financiële bijdrage aan bijvoorbeeld kinderen, ouderen, zieken of dieren (bijvoorbeeld via een donatie aan een liefdadigheidsinstelling), bestaat jouw keizerrijk tijdelijk ook uit de mensen of dieren die jij ondersteunt.
- Met elk telefoontje, mailtje of berichtje beïnvloed je de gedachtewereld en gevoelswereld van de mensen die je spreekt. En op dat moment zitten zij eveneens in jouw keizerrijk, op welke plek van de wereld zij ook zijn.
- Alleen al door ergens binnen te stappen (bijvoorbeeld de trein of bus), verander je de waarneming van de mensen om je heen. En jouw uitstraling, woorden en gedrag hebben invloed op hun gedachtes en gevoelens. Op dat moment horen zij ook bij jouw keizersrijk.
Jij hebt altijd invloed, en dus ook altijd een keizerrijk!
Overal waar je komt, en elke keer dat je met mensen of dieren contact maakt, heb je invloed op je omgeving. Of je dat nou wel of niet door hebt, en of je dat nou wel of niet wilt.
Op elk moment van de dag bestaat jouw keizerrijk dus uit jouw huis of flat, en uit jouw omgeving van dat moment. Het is dan ook onmogelijk om geen enkele invloed op je omgeving te hebben!
En als je toch altijd al invloed hebt op je omgeving, dan kun je misschien net zo goed bewust kiezen wat voor invloed jij graag op jouw omgeving wilt hebben …
Een vraag die jij jezelf zou kunnen stellen, is wat jouw ideale keizerrijk is.
Hier zijn wat mogelijkheden:
- Een harmonieus en rustig keizerrijk
- Een energiek en krachtig keizerrijk
- Een plezierig keizerrijk
- Een veilig keizerrijk
- Een objectief en redelijk keizerrijk
- Een authentiek en gevoelig keizerrijk
- Een succesvol keizerrijk
- Een behulpzaam en zorgzaam keizerrijk
- Een volmaakt keizerrijk
En de vervolgvraag aan jezelf zou kunnen zijn: “Hoe ga ik mijn keizerrijk veranderen, zodat ze steeds dichter bij mijn ideaal komt?”
- Zal ik mezelf aansluiten bij een groep mensen om samen bepaalde dingen gedaan te krijgen (zoals bij een bestuur)? Of bepaal ik liever helemaal zelf wat ik ga veranderen (bijvoorbeeld op mijn eigen werkgebied)?
- Ga ik mijn keizerrijk veranderen met behulp van wetten, regels, procedures en planningen? Of verander ik juist liever dingen spontaan en flexibel?
- Neem ik graag zelf de leiding en het initiatief bij het veranderen van dingen? Of verander ik liever dingen als mensen of omstandigheden daarom vragen?
- Wat vind ik tijdens het veranderen van mijn keizerrijk het belangrijkst: het einddoel of de weg ernaar toe?
- Ga ik in mijn keizerrijk de dingen realiseren die nu nog ontbreken? Of bouw ik liever de dingen uit die nu al goed gaan?
Veel succes met het opbouwen van jouw ideale keizerrijk!
Wat is jouw dilemma met willen en moeten?
De blog Wat voor soort vrijgezel ben jij? gaf jou een indicatie welk soort vrijgezel jij weleens zou kunnen zijn.
Nu je dit weet, heb je meteen een indicatie wat jouw dilemma is met willen en moeten.
Welke dilemma hieronder herken jij het meest?
En staat dit dilemma bij de soort vrijgezel waarop jij in de bovenstaande blog bent uitgekomen?
Weetjes over dingen in je eentje doen kun je vinden op: Weetjes over: Dingen in je eentje doen.
Vrijgezel 1:
Ik moet van mezelf de hele dag door dingen doen en zeggen die volgens mijn normen en waarden juist zijn en horen, op de manier die in mijn ogen perfect is.
Mijn uitdaging is om ook de dingen te doen en te zeggen die ik graag wil, op de manier die ik graag wil.
Vrijgezel 2:
Ik moet van mezelf de hele dag door dingen doen die de behoeftes van andere mensen vervullen.
Mijn uitdaging is om ook de dingen te doen die mijn eigen behoeftes vervullen, ook al zijn er nog mensen om mij heen met onvervulde behoeftes.
Vrijgezel 3:
Ik moet van mezelf de hele dag door dingen presteren die in de ogen van mijn omgeving een (groot) succes zijn.
Mijn uitdaging is om ook de dingen te doen en te zeggen die ik graag wil, of ze nou wel of niet een doel hebben en of ze nou wel of geen succes opleveren (bijvoorbeeld even niksen).
Vrijgezel 4:
De hele dag door wil ik alleen dingen doen, ervaren en zeggen die intense emoties bij mezelf (en bij anderen) oproepen, en moet ik van mezelf dingen doen en zeggen waarmee ik mezelf onderscheid van de mensen om mij heen.
Mijn uitdaging is om ook de oppervlakkige dingen te doen, te zeggen en te ervaren die moeten, en om de alledaagse dingen te doen en te zeggen die ik graag wil.
Vrijgezel 5:
Ik moet van mezelf de hele dag door dingen doen en zeggen die nuttig zijn, op een objectieve, redelijke en gestructureerde manier.
Mijn uitdaging is om ook de nutteloze, subjectieve en spontane dingen te doen en te zeggen die ik graag wil.
Vrijgezel 6:
Ik moet van mezelf de hele dag door dingen doen en zeggen die mijn veiligheid vergroten, op een manier die volgens de regels is.
Mijn uitdaging is om ook de dingen te doen en te zeggen die ik graag wil en risico’s met zich meebrengen.
Vrijgezel 7:
Ik wil de hele dag door alleen dingen doen die mij plezier geven.
Mijn uitdaging is om ook de dingen te doen die moeten.
Vrijgezel 8:
Ik wil de hele dag door alleen dingen doen, ervaren en zeggen die mij energie opleveren, op een krachtige manier.
Mijn uitdaging is om ook de dingen te doen, te ervaren en te zeggen die moeten en mij energie kosten, en om dingen die ik graag wil op een kwetsbare manier te doen en te zeggen.
Vrijgezel 9:
Ik moet van mezelf alles nalaten wat onrust bij mezelf of bij andere mensen kan oproepen.
Mijn uitdaging is om ook de onrustgevende dingen te doen en te zeggen die ik graag wil.