Hoe jouw tijdrovende en oncomfortabele gevoelens je veel tijd kunnen besparen en jouw leven een stuk comfortabeler kunnen maken

Geplaatst op 18 oktober 2017 door Marcel

Aandacht aan je gevoelens (emoties) besteden kan op het eerste gezicht veel tijd kosten en daarom tijdsverspilling lijken.
Bijvoorbeeld als je tegenzin of weerstand voelt terwijl je bezig bent met verplichtingen. Als je een bepaald doel wilt bereiken, en je door je gevoelens niet meer doelgericht en efficiënt kunt zijn. Als je wilt achterhalen hoe iets zit, en je door je gevoelens niet meer objectief kunt zijn en niet meer helder kunt nadenken. Of als je een beslissing wilt nemen, en je door je gevoelens maar blijft twijfelen of je maar niet aan je voornemens kunt houden.
Ook vind je veel gevoelens waarschijnlijk oncomfortabel, en zit je er alleen daarom al niet echt op te wachten om lang bij je gevoelens stil te staan. Bijvoorbeeld als je plezier wilt maken, of als je dingen voelt die bij de mensen om je heen voor onrust, conflicten of afwijzing kunnen zorgen.

Het kan daarom lijken alsof je alleen maar last hebt van je gevoelens (emoties): ze vertragen je, ze belemmeren je en ze zorgen er ook nog eens voor dat jij je oncomfortabel voelt.
En je zou dan ook zeggen dat je dus beter maar helemaal geen aandacht meer aan je gevoelens kunt besteden: als je ze negeert, onderdrukt of ontkent, dan functioneer je alleen maar beter.
Toch is het bijzondere juist dat jouw op het oog tijdrovende gevoelens je heel veel tijd kunnen besparen. En dat jouw op het oog oncomfortabele gevoelens er juist voor kunnen zorgen dat je leven een stuk comfortabeler wordt!

Jouw gevoelens (emoties) zijn namelijk een gevoelige graadmeter (gevoelige waarschuwingslampjes) die aangeven hoe goed jij op dat moment jouw behoeftes bevredigt.
Voel jij je comfortabel, dan zijn op dat moment al jouw behoeftes bevredigd.
Voel jij je oncomfortabel, dan zijn op dat moment een of meer behoeftes nog niet bevredigd. Een behoefte is iets wat je wilt én nodig hebt, wat je niet vast kunt pakken, en wat je in 1 à 2 woorden kunt samenvatten, zoals: liefde, plezier, succes, harmonie, ontspanning, stabiliteit, rust, afwisseling, echtheid, onafhankelijkheid, veiligheid, kracht, waardering, bevestiging, steun, gezien worden, gehoord worden, begrepen worden, erkend worden, ertoe doen en nodig zijn.

Hoe meer behoeftes van jezelf je weet te bevredigen, hoe gelukkiger jij je voelt. En je kunt je behoeftes uiteraard pas vervullen, zodra je weet wat je behoeftes zijn.
Maar hoe kom je er nou achter welke behoeftes je precies hebt?
Nou, door duizenden uren lang boeken te lezen, cursussen te volgen, ingewikkelde stappenplannen te volgen, jezelf binnenste buiten te keren en te mediteren!
Nee hoor, ik zit je maar wat te plagen 😉
Het goede nieuws is namelijk juist dat je al deze dingen NIET nodig hebt om al je behoeftes te ontdekken.
Het is al genoeg om in de gaten te houden wat je voelt, en om jezelf bij elk gevoel nieuwsgierig af te vragen wat je op dat moment nodig hebt!
Ben je boos, dan wil je over het algemeen minder beïnvloed worden, en meer invloed, controle of macht hebben. Ben je bang, dan wil je over het algemeen meer duidelijkheid of zekerheid hebben. Voel jij je beschaamd, dan wil je over het algemeen meer waardering of minder afwijzing. En ben je verdrietig, dan mis je over het algemeen iets wat je kwijtgeraakt bent, of iets wat je tot nu toe nog te weinig hebt ervaren.

Goed letten op wat je voelt, is in mijn ervaring de allersnelste manier om te ontdekken wat je behoeftes zijn: veel sneller (en goedkoper!) dan bijvoorbeeld boeken lezen, cursussen volgen, stappenplannen volgen, jezelf binnenste buiten keren of mediteren!
Hoe eerder je weet wat je behoeftes zijn, hoe sneller je ze kunt bevredigen, en hoe sneller je een comfortabeler leven kunt gaan leven. En na elke behoefte die je weet te bevredigen, voel jij je sowieso comfortabeler.
Die op het oog tijdrovende en oncomfortabele gevoelens van jou zijn dus toch zo slecht nog niet hè 😉 !
Want dankzij hen ben je nu juist in de gelegenheid om zo snel mogelijk je behoeftes te ontdekken en te bevredigen, en om zo snel mogelijk een comfortabeler leven te leiden …

Als we andere mensen helpen, doen we dat onbewust ook altijd om er zelf beter van te worden

Geplaatst op 13 september 2017 door Marcel

Beantwoorden

Als we andere mensen helpen, dan geloven we graag dat we dat puur en alleen voor de ander doen.
Dat we puur en alleen uit liefde, genegenheid of medeleven klaar staan voor anderen, en omdat we het hen zo gunnen.

Maar helaas, we zijn geen van allen zo onbaatzuchtig als we denken, hopen en zouden willen: zelfs moeder Theresa was in werkelijkheid niet onbaatzuchtig.
Want hoe erg we een ander misschien ook onze hulp gunnen, we helpen onbewust ook altijd omdat we er zelf beter van worden: mensen helpen vervult altijd één of meer behoeftes van onszelf.
Het ‘bewijs’ hiervoor is het fijne en bevredigende gevoel dat we aan helpen overhouden. Zou mensen helpen geen enkele behoefte van ons bevredigen, dan voelden we na afloop geen enkele bevrediging, bleven we met een onbevredigend gevoel achter, en zouden we er voortaan geen tijd en geen energie meer aan besteden.

Op het eerste gehoor klinkt “zelf beter worden van anderen helpen” erg ‘egoïstisch’ en ‘fout’: alsof we mensen alleen maar uit eigenbelang helpen, en onze hulp daardoor geen enkele waarde heeft. En dit besef is nou ook niet echt goed voor ons zelfbeeld en voor onze eigenwaarde, want het liefst zijn we 100% onbaatzuchtig.
Maar gelukkig ligt het iets genuanceerder: we helpen anderen over het algemeen omdat we het hen gunnen én omdat het ons een fijn gevoel oplevert. En zag nou zelf, wat is er eigenlijk op tegen als niet alleen anderen, maar ook wijzelf baat hebben bij de hulp die we geven?

Vooral dit kan andere mensen helpen ons onbewust opleveren:

Het gevoel dat we iets bijdragen, iets toevoegen, een verschil maken, iets betekenen of er toe doen.
Het gevoel dat we iets te bieden hebben, capabel zijn of competent zijn.
Plezier of genot.
Het gevoel dat we iets bereiken, succes hebben of ergens in slagen.
Het gevoel dat we iets goeds doen, verbetering brengen in een situatie, of de wereld weer iets beter maken.
Meer energie.
Gezelligheid.
Creativiteit.
Diepgang of verdieping in onze sociale contacten.

Wat je kunt doen als je iets heel graag wilt doen of zeggen, maar dat fout, slecht of verkeerd vindt

Geplaatst op 15 juli 2017 door Marcel

Beantwoorden

Hoe meer je doet en zegt wat je graag wilt, hoe gelukkiger jij je voelt. Toch kun je als mens en als vrijgezel hoogstwaarschijnlijk genoeg redenen bedenken om niet alles te doen en niet alles te zeggen waar je blij van zou worden.
Eén van die redenen kan zijn dat je iets wat je graag wilt doen of graag wilt zeggen zelf afkeurt: je vindt het fout, slecht, verkeerd of niet horen (“Dat doe je toch niet!”).
Vervolgens word je boos op jezelf (“Hoe kan ik zoiets fouts/slechts/verkeerds nou willen!”), en onderdruk je dat verlangen meteen. Daarna lijkt het of je dat verlangen helemaal niet meer hebt en dat je er lekker vanaf bent, want doordat je het verdringt ben jij je er niet meer van bewust.
Maar in werkelijkheid heb je dat ‘foute/slechte/verkeerde’ verlangen in een laatje van je binnenwereld gestopt, en houd je de hele dag door onbewust dat laatje dicht, uit angst dat dit verlangen onverwachts weer naar boven komt.
En hoe langer je dat laatje dichthoudt, hoe langer dat verlangen onvervuld blijft, hoe groter en sterker dat verlangen wordt, en hoe moeilijker het wordt om het verlangen weg te drukken en te bedwingen. Met als gevolg dat het verlangen vroeg of laat zo’n sterke drang wordt, dat je er alleen nog maar vanaf kunt komen door het alsnog te vervullen: meestal op een heel ongelegen moment, en op een (veel) extremere manier dan nodig is omdat je het verlangen al zolang onderdrukt hebt.

Zelf had ik als volwassene bijvoorbeeld een periode dat ik met veel plezier terugdacht aan hoe ik als kind altijd zo genoot van met speelgoedsoldaatjes spelen.
En op een dag kwam er ineens het verlangen naar boven om als volwassene weer met soldaatjes te gaan spelen. Ik schrok me wild, en keurde dit verlangen meteen af: “Ik als volwassene met soldaatjes spelen? Geen denken aan! Ik ben toch niet kinderachtig!”. En: “Met soldaatjes spelen? Oftewel oorlogje spelen? Dat is wel iets heel agressiefs! Terwijl ik graag spiritueel wil zijn!”.
Ik had dit verlangen dan ook weer heel snel onderdrukt, en dacht er voortaan geen last meer van te zullen krijgen. Maar elke keer dat ik in het winkelcentrum langs een speelgoedwinkel liep of in de brievenbus een reclamefolder van een speelgoedwinkel zag, kwam dat verlangen toch weer naar boven. En ik merkte dat het verlangen steeds groter werd in plaats van steeds kleiner.

Zelf heb jij op dit moment misschien ook wel iets wat je heel graag zou willen doen of zeggen, maar waar jij je tegelijkertijd voor schaamt. Net zoals ik toen met die speelgoedsoldaatjes. En ook nu schaam ik me er eerlijk gezegd toch ook nog wat voor om dit over die speelgoedsoldaatjes op Facebook te zetten.
Om met je eigen ‘verboden’ verlangen om te gaan, kunnen de volgende stappen jou misschien verder helpen:

Stap 1: Kijk of je jouw verlangen wel echt zelf fout/slecht/verkeerd vindt

Als kind heb je onbewust veel oordelen van mensen om je heen overgenomen over wat wel en niet goed is, en over wat wel en niet hoort (vooral van ouders/verzorgers en docenten).
Ga dan ook nog eens goed na of je wel zelf degene bent die jouw verlangen afkeurt, of dat die afkeurende stem in jou eigenlijk de stem van iemand om jou heen is. Iemand wiens woorden je als waarheid aanneemt, zonder er zelf nog echt goed over nagedacht te hebben of jij het wel met hem of haar eens bent.
Bij deze stap besefte ik dat ik me zelf op z’n tijd graag jeugdig en speels wil kunnen gedragen, en zo nu en dan even gek wil kunnen doen, bijvoorbeeld met speelgoedsoldaatjes. Maar dat ik in gedachten mijn ouders naar mij zag kijken en hen hoorde zeggen: “Word nou eindelijk toch eens volwassen! Je bent toch geen kind meer!”. Dat oordeel was dus het oordeel van mijn ouders waar ik tot dan toe altijd geloof en waarde aan had gehecht, terwijl ik er zelf een hele andere mening over bleek te hebben. Daarnaast realiseerde ik me dat mijn oordeel over “agressief”en “spiritueel” wel mijn eigen mening was.

Stap 2: Kijk wat er in het allerergste geval kan gebeuren als je jouw verlangen toch zou gaan vervullen

Je verstand is er heel goed in om van een mug een olifant te maken. En om alles wat er in theorie allemaal zou kunnen gebeuren zodra je jouw verlangen toch zou gaan vervullen op te kloppen, op te blazen en te overdrijven. En voordat je er erg in hebt gaat je verstand helemaal op de loop met allerlei doemscenario’s.
Ga om je doemdenkende verstand tot rust te brengen dan ook eens na wat het aller-allerverschrikkelijkste is wat er zou kunnen gebeuren, zodra je jouw verlangen toch zou gaan vervullen.
In mijn geval was dat: dat iemand mij zou zien, en me uit zou gaan lachen en me belachelijk zou gaan maken.

Stap 3: Kijk hoe realistisch het is dat het allerergste echt zal gebeuren zodra je jouw verlangen toch vervult

Zodra je eenmaal weet wat het allerergste is wat er zou kunnen gebeuren bij het vervullen van jouw verlangen, weet je ook wat je allergrootste angst op dit gebied is.
En je kunt dan eens objectief nagaan hoe waarschijnlijk en hoe realistisch het is dat jouw allergrootste angst uit gaat komen.
In mijn geval was er inderdaad een kleine kans dat mijn ouders mijn huis zouden binnenkomen, precies op het moment dat ik toe zou geven aan mijn verlangen om met speelgoedsoldaatjes te spelen. Maar, zo besefte ik, ik kon wel de deur van mijn slaapkamer op slot doen, en daar hadden ze geen sleutel van.

Stap 4: Kijk of er een acceptabele mogelijkheid is om je verlangen toch te vervullen in je dagelijkse leven

Ga eens na of er iets is wat je zou kunnen doen om jouw verlangen toch te vervullen, zonder dat er gebeurt waar je het meest bang voor bent.
In mijn geval hadden mijn ouders geen sleutel van mijn slaapkamer, en kon ik de luxaflex dichtdoen voor mijn slaapkamerraam zodat ik geen inkijk had. In mijn slaapkamer zou ik dus wel ongestoord mijn verlangen kunnen vervullen.
Dat heb ik op een gegeven moment ook gedaan, nadat ik wel eerst mijn schaamte opzij moest zetten: ik heb me een paar keer helemaal uitgeleefd met speelgoedsoldaatjes, net zoals ik vroeger als kind zo vaak deed. Eerlijk gezegd deed het me goed om me weer even kind te voelen, in plaats van een volwassene met allerlei plichten en verantwoordelijkheden. En het wonderlijke was dat mijn verlangen na die paar keren uitleven helemaal vervuld was, en sindsdien niet meer is teruggekeerd!

Stap 5: Fantaseer dat je het verlangen in je dagelijkse leven vervult, als je geen acceptabele mogelijkheid ziet om dat in het echt te doen

Het vervullen van je verlangen in de werkelijkheid geeft de meeste bevrediging. Maar het kan zijn dat je (nog even) geen mogelijkheid ziet om je verlangen in het echt te vervullen, zonder dat je met je allergrootste angst geconfronteerd wordt.
In dat geval is er nog een andere manier om je verlangen te vervullen: namelijk in je fantasiewereld! Niemand anders kan in jouw fantasiewereld kijken, en in je fantasiewereld doe je niemand kwaad. Dus daar kun je ongestoord je verlangen vervullen, zo vaak en zo lang als je maar wilt!
Als ik geen slot op mijn slaapkamer had gehad, of als ik samen met andere mensen mijn huis had gedeeld (bijvoorbeeld met een eigen kind, familieleden of medebewoners) had ik soldaatje kunnen spelen in mijn eigen fantasiewereld. Zo vaak en zo lang als ik zelf had gewild. Zonder dat iemand dat kon zien en mij uit kon lachen. En zonder dat ik daar iemand kwaad mee deed of schade mee berokkende …

Hoe je mensen van nature helpt, vertelt veel over hoe je in het (vrijgezellen)leven staat

Geplaatst op 5 juni 2017 door Marcel

Beantwoorden

Hoe je mensen om je heen te hulp schiet, verklapt veel over hoe je omgaat met jouw buitenwereld, met gebeurtenissen en met mensen in het algemeen.
Het kan zijn dat je mensen ongevraagd helpt: je krijgt zelf de indruk dat iemand wel wat hulp kan gebruiken, stapt vervolgens zelf op hem of haar af, en bedenkt na het horen van het probleem zelf waar de ander mee geholpen zou kunnen zijn.
Of misschien help je mensen juist gevraagd: je wacht eerst af tot mensen zelf op jou afstappen en jou om hulp vragen, en vraagt vervolgens aan hen welke hulp ze kunnen gebruiken.
En er is ook nog een tussenvorm: je wacht eerst af tot iemand op jou afstapt en jou om hulp vraagt, en na het horen van het probleem bedenk je zelf een oplossing voor hem of haar.

Het (vrijgezellen)leven van ongevraagde helpers

Help je mensen van nature ongevraagd, dan vertrouw je in je leven op je eigen oordeel, en weet je wat je wel of niet wilt.
Je komt in beweging zodra je daar behoefte aan hebt, zonder eerst te wachten tot alle omstandigheden in je buitenwereld ideaal zijn. Loop je daarbij tegen een obstakel, een probleem of tegenslag aan, dan ga je daar zelf mee aan de gang, en vind je al snel een oplossing.
Je neemt zelf de touwtjes in handen en maakt je eigen regels. Je laat je niet gauw door iets of iemand tegenhouden, en je vindt het tegelijkertijd moeilijk en spannend om je leven op een positieve manier door je omgeving te laten beïnvloeden.
Je neemt zelf de verantwoordelijkheid voor je eigen leven en kijkt bij alles wat er gebeurt ook naar jouw eigen aandeel erin. En je bent ervan overtuigd dat je veel tot stand kunt brengen. Daarbij vaar je jouw eigen koers, en sta je niet erg open voor de tips, adviezen, ideeën en inbreng van andere mensen.
Verder heb je het vertrouwen dat je mensen iets te bieden hebt, en sta je alleen voor hen klaar als je de indruk hebt dat ze genoeg verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen situatie. Accepteren mensen je hulp niet, dan kun je opdringerig worden. En wijzen mensen jouw oplossing af, dan denk je dat ze hun eigen situatie nog niet goed genoeg doorzien, en zie je dat als een extra bewijs dat ze jouw hulp toch echt nodig hebben. Je bent beter in hulp geven dan in hulp ontvangen, en doet dingen het liefst zelf. En dat kan ertoe leiden dat je jouw eigen draagkracht overschat, over jouw eigen grenzen heengaat, en uitgeput of opgebrand raakt.

Het (vrijgezellen)leven van gevraagde helpers

Help je mensen van nature gevraagd, dan vertrouw je in je leven meer op het oordeel van andere mensen dan op je eigen oordeel. Je weet niet zo goed wat je wel en niet wilt, of geeft voorrang aan wat anderen graag willen.
Je komt in beweging zodra andere mensen daarom vragen, of zodra jij je veilig of rustig genoeg voelt. Je deelt jezelf niet zo gauw, blijft liever wat onzichtbaar, en vindt het moeilijk en spannend om in gezelschap voor je eigen mening en voor je eigen behoeftes uit te komen.
Je wacht op de juiste of ideale omstandigheden in je buitenwereld voordat je actie onderneemt. Loop je daarbij tegen een obstakel, een probleem of tegenslag aan, dan ga je hier samen met anderen mee aan de gang of maak je het onbelangrijk. En de manier waarop je er samen met anderen mee omgaat, vind je meer van belang dan de oplossing. Want fijne contacten met andere mensen, een gezellige sfeer en een respectvolle samenwerking zijn heel belangrijk en waardevol voor jou.
Je maakt in overleg met andere mensen keuzes, of blijft wikken en wegen als de mensen om je heen tegengestelde meningen of adviezen hebben. Je laat je leven graag op een positieve manier door je omgeving beïnvloeden, en hecht veel waarde aan tips, adviezen, ideeën en inbreng van andere mensen.
Je wordt graag gesteund door een betrouwbaar iemand met veel invloed of kennis, een religie, een levensbeschouwing, een groep mensen, of gemeenschappelijke regels/normen/waarden. Voor gebeurtenissen zoek je een verklaring in de buitenwereld, en je loopt het risico dat je de schuld op anderen of op omstandigheden afschuift, of dat je jezelf een slachtoffer van de omstandigheden voelt.
Verder heb je het vertrouwen dat mensen elkaar iets te bieden hebben, en sta je gauw voor mensen klaar. Accepteren mensen je hulp niet, dan respecteer je dat en blijft je aanbod voor hulp staan. En wijzen mensen jouw oplossing af, dan laat je hen hun eigen oplossing kiezen, en help je hen daarmee. Je bent ook goed in hulp ontvangen, en doet dingen het liefst samen. Dat kan ertoe leiden dat je mensen over je heen laat lopen, en dat je het contact kwijtraakt met je eigen meningen, behoeftes, gevoelens of grenzen.

Het (vrijgezellen)leven van halfgevraagde helpers

Help je mensen van nature halfgevraagd, dan vertrouw je in je leven op je eigen oordeel, en weet je wat je wel en niet wilt. Tegelijkertijd ben je bescheiden, voorzichtig, verlegen, onzeker, bang voor afwijzing, of op jezelf.
Je komt in beweging zodra andere mensen daarom vragen, of zodra jij je veilig of rustig genoeg voelt. Je kijkt eerst even de kat uit de boom: je deelt jezelf niet meteen en blijft liever eerst wat onzichtbaar.
Je wacht op de juiste of ideale omstandigheden in je buitenwereld voordat je actie onderneemt. Loop je daarbij tegen een obstakel, een probleem of tegenslag aan, dan vind je na goed nadenken een oplossing, doorvoel je het, of bekijk je de positieve kant van het verhaal.
Je neemt zelf de touwtjes in handen. Je laat je niet gauw door iets of iemand tegenhouden, en laat je leven graag op een positieve manier door je omgeving beïnvloeden.
Voor gebeurtenissen zoek je een verklaring in de buitenwereld, en je loopt het risico dat je de schuld op anderen of op omstandigheden afschuift, of dat je jezelf een slachtoffer van de omstandigheden voelt.
Je bent ervan overtuigd dat je veel tot stand kunt brengen. Daarbij vaar je jouw eigen koers, en sta je niet erg open voor de tips, adviezen, ideeën en inbreng van andere mensen.
Verder heb je het vertrouwen dat je mensen iets te bieden hebt, en sta je voor hen klaar als je de indruk hebt dat ze open staan voor jouw informatie, raad, methode of oplossing. Wijzen mensen jouw oplossing af, dan denk je dat ze hun eigen situatie nog niet goed genoeg doorzien, en laat je het hen verder zelf maar uitzoeken. Je bent beter in hulp geven dan in hulp ontvangen, en doet dingen het liefst zelf. En dat kan ertoe leiden dat je jouw eigen mogelijkheden, kennis of vaardigheden overschat, dat je geconfronteerd wordt met je eigen gebrek aan daadkracht, je eigen beperkingen of je eigen incompetentie, en dat je vast komt te zitten.

Mijn uitnodiging aan jou

Ik nodig jou uit om eens te kijken hoe je mensen van nature helpt: ongevraagd, gevraagd of halfgevraagd.
En om daarna te onderzoeken wat je uit de bijbehorende beschrijving hierboven wel en niet in je leven herkent.
Mocht je hierbij ervaringen of inzichten opdoen die weleens interessant of leerzaam kunnen zijn voor jouw medevrijgezellen, deel die dan gerust in een reactie onder dit artikel.

Door onze 9 allergrootste behoeftes ontstaan er automatisch 9 Ikken in onszelf

Geplaatst op 5 maart 2017 door Marcel

Beantwoorden

Als vrijgezel, en als mens, hebben we allemaal 9 universele levensbehoeftes (9 basisbehoeftes): veiligheid, plezier, succes, perfectie, onszelf zijn, harmonie, kracht, kennis en nodig zijn.
Ongeacht of we die behoeftes wel of niet erkennen, en of we die behoeftes wel of niet bevredigen.

Het bijzondere is dat we voor de bevrediging van de ene basisbehoefte weer andere karaktereigenschappen nodig hebben dan voor de bevrediging van andere basisbehoeftes.
Om succes te krijgen kijken we bijvoorbeeld naar het doel (het resultaat). En om plezier te maken kijken we juist naar de weg ernaar toe (het proces).
Om ons veilig te voelen is het verstandig om ons aan de regels te houden. En om echt onszelf te kunnen zijn willen we onszelf juist niet laten beknotten door regels.
Om perfectie na te streven moeten we kunnen zien wat er niet is, wat de verschillen zijn en wat er beter kan. En om ons harmonieus en vredig te voelen, kijken we juist naar wat er wel is en naar overeenkomsten.
Als we krachtig willen zijn, dan nemen we zelf het initiatief. En als we harmonie willen hebben, dan laten we juist liever andere mensen het initiatief nemen.
Als we ons veilig willen voelen dan vragen we graag advies en steun aan andere mensen. En als we ons krachtig willen voelen, dan gaan we juist liever onze eigen gang.

Daarnaast willen we het liefst dat op elk moment van de dag al onze 9 basisbehoeftes bevredigd zijn, zodat we ons optimaal gelukkig voelen.
Eén deel van ons wil zich graag veilig voelen, een ander deel van ons wil op hetzelfde moment plezier hebben, weer een ander deel van ons wil op datzelfde moment succes hebben, enzovoort.
Daardoor ontstaan er in onszelf 9 verschillende delen, die elk hun eigen behoeftes hebben (1 basisbehoefte plus een aantal behoeftes die daarvan in het verlengde liggen), die elk hun eigen karaktereigenschappen hebben, en die op elk moment van de dag in ons zitten: onze 9 Ikken.
Dit zijn ze:

Onze Beschermende Ik (op zoek naar veiligheid, zekerheid en steun)
Onze Genietende Ik (op zoek naar plezier en blijheid)
Onze Presterende Ik (op zoek naar succes)
Onze Perfectionistische Ik (op zoek naar perfectie)
Onze Gevoelige Ik (op zoek naar echt zichzelf zijn en leven vanuit haar gevoel)
Onze Harmonieuze Ik (op zoek naar harmonie, rust, gezelligheid en tevredenheid)
Onze Krachtige Ik (op zoek naar kracht, energie en uitdagingen)
Onze Verstandige Ik (op zoek naar kennis, objectiviteit, redelijkheid en zelfredzaamheid)
Onze Behulpzame Ik (op zoek naar een gevoel van nodig zijn)

Als Wijze Ik bepalen we op elk moment van de dag zelf welke van de 9 Ikken we op de voorgrond laten komen.
Laten we al onze 9 Ikken even vaak en even lang op de voorgrond komen, dan komen ze allemaal tot hun recht, dan worden al hun behoeftes vervuld, en dan voelen we totale bevrediging en innerlijke vrede.
Laten we onze favoriete Ikken vaker op de voorgrond komen dan de andere Ikken, dan stoppen we meer tijd, energie en aandacht in het bevredigen van onze favoriete behoeftes, en blijft er minder tijd, energie en aandacht over voor de bevrediging van onze andere behoeftes. Ook laten onze minder favoriete Ikken zich op een gegeven moment niet meer naar de achtergrond duwen, en beginnen ze ons te laten zien en te laten horen dat zij er ook nog zijn en eveneens recht op aandacht hebben. Met als gevolg dat we weinig bevrediging voelen en last krijgen van innerlijke conflicten.

De praktijk wijst helaas uit dat we allemaal 1 meest favoriete Ik hebben (onze LievelingsIk), en dat daar 99 procent van al onze tijd, energie en aandacht naar toegaat.
Vinden we in plaats daarvan een goede balans tussen onze 9 Ikken, dan zijn we weer helemaal in evenwicht. En dan kunnen we in elke situatie in vrijheid kiezen welke Ik ons op dat moment het beste kan helpen:

Op de momenten dat we iets goed en zorgvuldig willen doen, zetten we onze Perfectionistische Ik in voor meer perfectie of onze Presterende Ik voor meer succes. En op de momenten dat we iets minder belangrijks doen, wat dus niet perfect hoeft, zetten we onze Harmonieuze Ik in voor harmonie en rust in onze binnenwereld, of onze Genietende Ik voor plezier.
Op de momenten dat we ons emotioneel voelen, geven we onze Gevoelige Ik de ruimte om onszelf te zijn. En op de momenten dat we genoeg hebben van onze emoties en graag een oplossing willen, zetten we de feiten en mogelijkheden op een rijtje met onze Verstandige Ik.
Op de momenten dat we iets belangrijks of iets wat we eng vinden willen zeggen of doen, schakelen we onze Krachtige Ik in voor meer kracht. En op de momenten dat er niet echt iets is wat we per se willen zeggen of doen, laten we onze Harmonieuze Ik meegaan in wat andere mensen zeggen en doen, voor meer harmonie en rust in de buitenwereld. Of laten we onze Beschermende Ik meegaan in wat de meerderheid wil om ons in gezelschap veilig te voelen.
Op de momenten dat we zelf belangrijke behoeftes voelen, zetten we onze Krachtige Ik in voor meer kracht of onze Presterende Ik voor meer succes. En op de momenten dat onze eigen behoeftes bevredigd zijn, kunnen we onze Behulpzame Ik inzetten, om andere mensen te helpen om hun behoeftes te vervullen, en om het gevoel te krijgen dat we nodig zijn en iets toevoegen.
Op de momenten dat we met gevaren of bedreigingen geconfronteerd worden, laten we onze Beschermende Ik fantaseren over wat er allemaal mis kan gaan en over wat we in elk van die scenario’s kunnen doen. En zodra we tegen kansen aanlopen, vragen we onze Genietende Ik om te fantaseren over alle mogelijkheden die we hebben en over de eerste stappen die we kunnen zetten.

Als je dit allemaal zo leest, wat zou dan weleens jouw LievelingsIk kunnen zijn (de Ik waar het grootste deel van jouw tijd, energie en aandacht naar toe gaat)?

Je hebt slechts 1 angst in je (vrijgezellen)leven

Geplaatst op 15 september 2015 door Marcel

Beantwoorden

In totaal zijn er maar 9 basisangsten waar je in je vrijgezellenleven en liefdesleven tegenaan kunt lopen:

Onzekerheid (over wat er in de toekomst gaat gebeuren en hoe je daarmee het beste om kan gaan)
Falen (je doelen niet bereiken, imagoschade oplopen, dingen zien mislukken)
Pijn (zwaarte, beperking, verveling, lichamelijke pijn, emotionele pijn)
Conflicten (ruzie, onderlinge verschillen, mensen of dingen die te belangrijk gemaakt worden)
Kwetsbaarheid (tegen je zin in beïnvloed worden, gekwetst worden, benadeeld/misbruikt/bedrogen worden)
Afhankelijkheid (te emotioneel gehecht zijn aan iets of iemand, niet zonder iets of iemand kunnen, verslaafd aan iets of iemand zijn, meegesleept worden door je emoties)
Alledaagsheid (onzichtbaar zijn, niet opvallen, opgaan in de massa of in het geheel, een grijze muis zijn, een kuddedier zijn)
Imperfectie (fouten maken, het onjuiste doen, doen wat niet hoort)
Behoeftigheid (hulp/steun/ondersteuning van anderen nodig hebben, het niet alleen kunnen doen, jezelf niet in je eentje kunnen redden)

Je zou dan ook verwachten dat je regelmatig tegen al deze angsten aanloopt. En dat je al deze angsten zult moeten leren overwinnen om echt gelukkig te zijn.
Maar ik kan je geruststellen: van slechts 1 van deze 9 angsten heb je in je leven last.
Elke keer dat je iemand niet mag, iets niet wil, ergens tegenop ziet, weerstand voelt, ergens mee wil stoppen, ergens boos of verdrietig over bent, je tegen iets of iemand verzet, iets weigert, iets uitstelt, stress hebt, bezorgd bent, ongerust bent, twijfelt, zenuwachtig bent, frustraties voelt, van streek bent, in paniek raakt, wanhoop voelt, of depressief bent, loop je tegen een en dezelfde angst aan: jouw vermijding.
Je vermijding is de basisangst die voor jou het allergrootst is: datgene wat je nooit en te nimmer wil ervaren.
Zodra je ontdekt wat jouw vermijding is, weet je altijd waar je angst, twijfel, weerstand, antipathie en tegenzin vandaan komt, in welke situatie dan ook. En vanaf dat moment hoef je in je leven nog slechts met 1 angst om te leren gaan. Of je nou vrijgezel bent, of weer een relatie hebt. En dat maakt je leven een stuk eenvoudiger.
Meer over je vermijding wordt uitgelegd in blog Door de vervulling van jouw basisbehoefte zit je in een vicieuze cirkel. En blog 5 stappen om met moeilijke momenten om te gaan kan jou wellicht helpen om met die ene angst om te gaan …

Soms heb je een diep dal nodig voordat je weer omhoog kunt klimmen

Geplaatst op 6 november 2014 door Marcel

Beantwoorden

Als vrijgezel heb jij zonder dat je het doorhebt 1 behoefte die je altijd (24 uur per dag, 7 dagen in de week) bevredigd wil hebben: jouw basisbehoefte (zie ook: De sleutel en oplossing voor elk moeilijk moment: jouw verborgen basisbehoefte.
En daardoor heb jij automatisch ook 1 angst waar je nooit (geen enkel moment van de dag) mee geconfronteerd wil worden: jouw basisangst.
Wil je bijvoorbeeld altijd plezier, dan wil je nooit pijn. En wil je altijd onafhankelijkheid, dan wil je nooit afhankelijk worden van iets of iemand.
Onbewust ben je dan ook continu bezig om elk moment van de dag 100% weg te blijven bij jouw basisangst. En dus om jouw basisbehoefte voor 100% te bevredigen. Want jouw basisbehoefte voor 99% bevredigen betekent dat je 1% van jouw basisangst moet toelaten. En dat wil je koste wat het kost vermijden.

Het leven daagt jou regelmatig uit met moeilijke momenten

Het vervelende is alleen dat je (vrijgezellen)leven jou keer op keer uitdaagt om te accepteren dat jij nooit elk moment van de dag 100% blij, onafhankelijk, succesvol, sterk, rustig, veilig, perfect, authentiek of onmisbaar kunt zijn (en dus nooit jouw basisbehoefte 100% kunt bevredigen).
En dat ze jou uitdaagt om steeds minder bang te worden voor jouw basisangst: pijn, afhankelijkheid, falen, kwetsbaarheid, onrust, onzekerheid, imperfectie, onechtheid of behoeftigheid. Door jou regelmatig situaties voor te schotelen waarin jij niet meer om jouw basisangst heen kunt. Net zolang tot je eindelijk jouw verzet opgeeft.
Veel dingen die jij namelijk niet wil, willen andere mensen juist wel. Het leven bestaat dan ook uit dingen die jij wel wil én uit dingen die jij niet wil. En door het leven te dwingen om jou alleen de dingen te geven die jij wel wil, ga jij de strijd aan met het leven en druis jij tegen het leven in.

Op moeilijke momenten heb jij een eerste natuurlijke reactie

Jouw natuurlijke eerste reactie op zulke momenten in jouw leven is om meteen zo snel mogelijk weg te vluchten van die vervelende en confronterende situatie. Bijvoorbeeld door te stoppen met die confronterende relatie of met dat confronterende werk.
Lukt dat om wat voor reden dan ook niet, dan trek je onbewust allerlei afweermechanismes uit de kast om je minder ongemakkelijk te voelen. En mensen hebben er nogal wat. Denk bijvoorbeeld aan het ontkennen, relativeren, wegredeneren of verfraaien van de situatie: “Ach, zo erg is het nou ook weer niet hoor”. Zie ook: 9 soorten omgang met moeilijke momenten.

Door deze eerste reactie kun je in een diep dal terecht komen

Voordat jij eindelijk de ernst van een situatie begint in te zien, en die situatie serieus gaat nemen, kun je dan ook al gauw weer een tijdje verder zijn. En in die tijd is de situatie steeds meer verergerd.
Als je zelfs dan nog weigert om jouw basisangst onder ogen te zien en te verduren, dan kun je in een diep dal terecht komen. In zo’n diep dal dat vluchten en ontkennen niet meer mogelijk is. En in zo’n diep dal dat je echt niet meer weet waar je het moet zoeken.
De situatie is dan inmiddels al helemaal uit de hand gelopen. En bijvoorbeeld uitgelopen op een verbroken relatie, ontslag of een faillissement.

Maar gelukkig is er altijd weer een weg omhoog

Op het moment dat je het gewoon echt niet meer weet, en alle mogelijkheden uitgeput zijn, geef je eindelijk jouw verzet op. Noodgedwongen verduur je jouw basisangst in deze donkere periode.
En wonderlijk genoeg begin je dan op een gegeven moment ineens als sterren aan de hemel allerlei mogelijkheden te zien om met jouw basisangst om te gaan. Jouw angst voor het onbekende begint plaats te maken voor de creativiteit die ook in jou zit. Want pas als je de realiteit erkent, kun je haar veranderen.
Vanaf dat moment krabbel je weer op uit het dal, weet jij jezelf weer te herpakken, en kan de weg alleen nog maar naar boven gaan. Met vallen en opstaan. En dankzij alle levenservaring die jij op deze manier tegen jouw zin opdoet, zal jij nooit meer zo diep in een soortgelijk dal vallen. Een eventuele volgende keer weet jij namelijk wat jou te wachten kan staan, en hoe je weer sneller uit de situatie op kunt krabbelen. Je hebt als het ware al een stukje plattegrond voor dit soort situaties.
Met als gevolg dat je tijdens het opkrabbelen weer wat meer zelfvertrouwen krijgt. En dat je weer wat minder bang wordt voor jouw basisangst. Zodat je als het moet ook genoegen kan nemen met een basisbehoefte die bijvoorbeeld maar 90% vervuld is in plaats van 100%. Door op deze manier de lat wat lager voor jezelf te leggen, wordt jouw vrijgezellenleven minder hard werken en voel jij je als vrijgezel eerder gelukkig …

Laat jij je behoeftes een stille dood sterven, of tot volle bloei komen?

Geplaatst op 23 juli 2014 door Marcel

Beantwoorden

Op elk moment van de dag kan er een behoefte in je naar boven komen. Bijvoorbeeld de behoefte aan plezier, rust, energie of gezelligheid.
Als vrijgezel hoef je op dat moment geen rekening te houden met de behoeftes van een partner. En daardoor heb je lekker de tijd en ruimte om je behoefte te vervullen.
De vervulling van zo’n behoefte in je omgeving kun je zien als het planten van een plantje (de tak op het plaatje) in een grote tuin (het stuk grond op het plaatje).
En net als een tuinier heb je grotendeels zelf in de hand wat er met je behoefte gebeurt: laat je ‘m een stille dood sterven, of laat je ‘m tot volle bloei komen …

Zodra er een behoefte in je opkomt, is de hamvraag of je bereid bent om die behoefte onder ogen te zien en op te pakken. Net zoals de hand op het plaatje.

Als je zelf denkt dat je niets en niemand nodig hebt, dan merk je niet eens dat je nu wel een behoefte hebt. En daardoor blijf je bij voorbaat al met lege handen staan.
Als je het vervullen van je eigen behoeftes egoïstisch vindt, of er andere negatieve oordelen over hebt, dan laat jij je behoefte al gauw weer uit je handen glippen. Zodat je alsnog met lege handen achterblijft.

De volgende vraag is hoe belangrijk je die behoefte durft te maken. Met andere woorden, hoe groot durf jij de tak op het plaatje te maken?

Het kan heel aanlokkelijk zijn om je behoefte onbelangrijk te maken, en af te doen als: “Ach, zo belangrijk is het nou eigenlijk ook weer niet. Het komt vanzelf wel een keer”. Zodat jij je niet aan je behoefte hoeft te committeren, je niet in beweging hoeft te komen, en je er niet voor hoeft te gaan in je omgeving. Je maakt je behoefte dan zo groot als een sprietje, terwijl je ‘m ook zo groot als een boomstam had kunnen maken.
Daarnaast kun je in de verleiding komen om alle behoeftes van jezelf even belangrijk te maken. In plaats van “Ja” te zeggen tegen alleen deze ene behoefte, zeg je liever “Ja” tegen al jouw behoeftes. En dus stort jij je op al je behoeftes tegelijk. Maar als mens kunnen we ons helaas maar op een klein aantal behoeftes tegelijk focussen. En daardoor loop je het risico dat je elke dag veel behoeftes half vervult, en vervolgens met een onvervuld gevoel naar bed gaat.

Daarna is het de vraag op welke plek in jouw omgeving jij je behoefte het beste kunt vervullen. Oftewel waar jij jouw plantje in de tuin gaat planten.

Zowel binnenshuis als buitenshuis kunnen er allerlei plekken zijn waar jij je behoefte kunt vervullen: bijvoorbeeld verschillende stranden, restaurantjes of vakantiebestemmingen.
Zoek je de juiste plek alleen op je gevoel, dan loop je het risico dat je continu naar een geschikte plek blijft zoeken, zonder er een te vinden. Net zoals je eindeloos kunt blijven zoeken naar een geschikt plekje in je tuin voor je plantje. De plek die het ene moment namelijk wel goed voelt, kan kort daarna namelijk weer minder goed voelen. En dus blijf je van hot naar her lopen.
Zoek je alleen met je verstand een geschikte plek, dan kun je beredeneren wat de verstandigste plek is om je behoefte te vervullen. Maar de kans is groot dat dat niet de plek is waar jij je het prettigst voelt. Zo kan je bijvoorbeeld op een vakantiebestemming verzeild raken die aan al jouw voorwaarden voldoet, maar waar jij je na aankomst niet thuis voelt.
Een mogelijkheid is daarom om eerst met je verstand te kijken wat een paar praktische plekken zouden kunnen zijn om je behoefte te vervullen. En om daaruit met je gevoel de plek te kiezen die je het meeste aanspreekt.

De laatste vraag is hoeveel je bereid bent om te doen om je behoefte te vervullen (om het geplante plantje te laten groeien).

Het vervullen van je behoefte kost helaas tijd, energie en misschien ook geld. Nadat je een plantje in de grond gezet hebt, is het per slot van rekening ook nodig om ‘m regelmatig water, voeding en zonlicht te geven en bij te snoeien. Anders verpietert ie, en sterft ie alsnog een stille dood.
Het mooiste zou natuurlijk zijn als jij je behoefte meteen kon vervullen zodra ie in je opkomt. Maar in de praktijk lukt dat niet zo vaak. Als je bijvoorbeeld in de trein zit, en ineens behoefte krijgt om naar het strand te gaan, dan zal je toch eerst moeten wachten tot de trein ergens stopt.
Hoe graag je ook iets wilt, je kunt het niet forceren. Het heeft gewoon z’n tijd nodig. Als je bijvoorbeeld vindt dat je plantje niet snel genoeg groeit, en er daarom flink aan gaat trekken, dan maak je ‘m juist kapot.
Voel je een stuk ongeduld, kijk dan eens of je nog nieuwe mogelijkheden kunt bedenken om je behoefte sneller te vervullen. Zelfs al lijkt de omgeving roet in het eten te gooien, dan kan je nog steeds proberen om daar op een andere manier mee om te gaan. Als je bijvoorbeeld ziet dat je plantje last heeft van een hagelbui, dan kun je hem op een plek neerzetten met meer beschutting. Zijn er even geen nieuwe mogelijkheden, dan heb je mooi de gelegenheid om te genieten van een stukje voorpret …

De sleutel én oplossing voor elk moeilijk moment: jouw verborgen basisbehoefte

Geplaatst op 22 augustus 2012 door Marcel

De sleutel tot al jouw moeilijke momenten !!

In mijn blog De oorzaak van elk moeilijk moment: jouw innerlijke verlanglijst legde ik uit dat jij als vrijgezel een fijn moment hebt als alle verlangens op jouw innerlijke verlanglijst genoeg vervuld zijn. En dat jij een moeilijk moment hebt als minimaal 1 verlangen op deze lijst niet genoeg vervuld is door jouzelf of door anderen.
Het fijne is dat jouw innerlijke verlanglijst te vervangen is door een veel korter innerlijk behoeftenlijstje, en dat jouw hele innerlijke behoeftenlijstje op haar beurt weer te vervangen is door slechts 1 basisbehoefte!

Dit brengt ons tot een enorm belangrijke conclusie: al jouw moeilijke momenten (zonder enige uitzondering!) worden uiteindelijk veroorzaakt door die ene basisbehoefte van jou!!!
Is jouw basisbehoefte op een bepaald moment (genoeg) vervuld, dan ben je tevreden en ervaar jij een fijn moment als vrijgezel.
Is jouw basisbehoefte op een bepaald moment niet (genoeg) vervuld, dan ben je ontevreden (voel je een stuk onvrede) en ervaar jij als vrijgezel een moeilijk moment.

De oplossing voor elk moeilijk moment !!!

Als jij als vrijgezel een moeilijk moment ervaart, dan is dit in mijn ogen alles wat jij hoeft te doen :

Zorg er ervoor dat jouw onvervulde basisbehoefte alsnog wordt vervuld
En als dat om wat voor reden dan ook niet mogelijk is: leer door een andere kijk op de situatie te verduren (en als het kan te aanvaarden) dat jouw onvervulde basisbehoefte (op dat moment nog even) niet te vervullen is. Zodat jouw weerstand en frustratie automatisch een flink stuk minder wordt.

De voorwaarde om dit te kunnen doen is dat jij weet wat jouw basisbehoefte is.
Weet jij al wel wat jouw basisbehoefte is, dan is hier een blog die jou mogelijk kan ondersteunen bij het vinden van een oplossing voor een willekeurig moeilijk moment: 5 stappen om met moeilijke momenten om te gaan.
Weet jij op dit moment nog even niet wat jouw basisbehoefte is, dan kun je dat met de 2 onderstaande stappen ontdekken.
Heel veel succes met het vinden van jouw basisbehoefte en met het leren omgaan met jouw moeilijke momenten !!

Stap 1: Ontdek het veel kortere behoeftenlijstje dat verborgen zit onder jouw innerlijke verlanglijst …”

Zoals ik in mijn blog Jouw innerlijke verlanglijst op een moeilijk moment al uitlegde, is jouw innerlijke verlanglijst de oorzaak van al jouw moeilijke momenten en is deze verlanglijst jammer genoeg nooit helemaal te wissen. Laten we daarom eens kijken of we een andere oplossing voor jou kunnen vinden om met jouw innerlijke verlanglijst om te gaan …

Achter elk verlangen van jou op deze verlanglijst zit een behoefte verscholen.
Het kan bijvoorbeeld zijn dat jij enorm verlangt naar een zonvakantie.
De reden dat jij daar zo naar verlangt, is dat een zonvakantie jou iets oplevert: bijvoorbeeld plezier, rust, of energie. In dat geval is de zonvakantie jouw verlangen en jouw behoefte bijvoorbeeld plezier, rust of energie.
In totaal zijn er in mijn ogen 9 verschillende universele behoeftes. Deze zijn gebaseerd op het zogenoemde V-cirkelmodel (een aanvulling op het persoonlijkheidsmodel Enneagram):

Perfectie (de wens dat jijzelf, jouw omgeving of jouw leven voldoet aan jouw eigen normen)
Onmisbaarheid (de wens om een verschil te maken voor andere mensen)
Succes (de wens om doelen te bereiken)
Authenticiteit (de wens om je gevoelens trouw te blijven)
Onafhankelijkheid (de wens om onafhankelijk te zijn van je gevoelens en je omgeving)
Veiligheid (de wens om zekerheid en duidelijkheid te hebben over de toekomst)
Plezier (de wens om leuke ervaringen op te doen)
Kracht (de wens om je door niets en niemand te laten beïnvloeden)
Rust (de wens om de harmonie door niets en niemand te laten verstoren)

Naast elk verlangen op jouw innerlijke verlanglijst kun je dus altijd één of meer behoeftes zetten. En al die behoeftes onder elkaar vormen jouw innerlijke behoeftenlijstje.
Het bijzondere is dat er veel minder verschillende behoeftes dan verlangens zijn, en dat jouw innerlijke behoeftenlijstje dus een stuk korter is dan jouw innerlijke verlanglijst. Onder meerdere losse verlangens op jouw innerlijke verlanglijst kan namelijk één en dezelfde behoefte zitten. Zo kan bijvoorbeeld onder al jouw verlangens naar leuke vakanties, naar lekkere dingen om te eten, naar lekkere dingen om te drinken, en naar leuke liedjes van leuke artiesten de behoefte aan plezier verborgen zitten!

Stap 2: Achterhaal die ene basisbehoefte die onder jouw hele behoeftenlijstje zit verborgen!

Jouw innerlijke behoeftenlijstje is zoals gezegd aanzienlijk korter dan jouw innerlijke verlanglijst. In plaats van die hele uitgebreide verlanglijst te leren kennen, hoef je dus alleen maar jouw innerlijke behoeftenlijstje te achterhalen …
En het wordt allemaal nog mooier!
Want onder dat hele behoeftenlijstje zit slechts 1 basisbehoefte verborgen. Jouw hele behoeftenlijstje is dus te vervangen door slechts 1 basisbehoefte, en in plaats van dat hele behoeftenlijstje hoef je dus nog maar 1 basisbehoefte te ontdekken!

Wat bedoel ik nou precies met basisbehoefte?

Met jouw basisbehoefte bedoel ik niet: eten en drinken. Eten en drinken is zoals we hierboven zagen een verlangen, en de onderliggende behoefte is overleven of in leven blijven.
De vraag is alleen: waarom zou jij eigenlijk in leven willen blijven, en dus willen eten en drinken?
Het antwoord op deze vraag is volgens mij 1 van de 9 eerder genoemde menselijke behoeftes die bij jou het allersterkst is. Oftewel de behoefte die jij 24 uur per dag en 7 dagen in de week vervuld wilt hebben, koste wat het kost. En dat noem ik jouw basisbehoefte!
Alles wat jij als vrijgezel zegt, doet en nalaat is in mijn ogen onbewust bedoeld om jouw basisbehoefte te bevredigen. Jouw basisbehoefte is dus datgene wat jou onbewust drijft, oftewel jouw onbewuste drijfveer.

Hoe vind jij jouw basisbehoefte?

“Ja”, zul je misschien zeggen, “dat is allemaal wel leuk en aardig, maar ik wil graag dat al die 9 behoeftes 24 uur per dag vervuld worden. Ik heb dus 9 basisbehoeftes in plaats van 1”.
Dat je dit zegt kan ik me heel goed voorstellen. Alleen is er een heel groot verschil tussen zeggen dat je een behoefte vervuld wilt hebben, en een behoefte ook echt vervuld willen hebben.
Zeggen dat je een behoefte vervuld wilt hebben is heel makkelijk: als je fysiek gezien kunt praten of denken is dat zo gebeurd.
Maar echt willen dat een behoefte vervuld wordt, betekent dat je alle tijd, alle energie en al het geld erin stopt die nodig zijn om jouw behoefte te vervullen. En jij bent vast niet bereid om voor al die 9 behoeftes alles te doen en te laten wat nodig is.

Vooral bij tegenslag kun je merken hoe sterk een behoefte van jou is. Houd jij het bij tegenslag al gauw weer voor gezien, dan is jouw behoefte niet zo sterk. Ga jij ondanks tegenslag gewoon door tot het bittere eind, dan is jouw behoefte behoorlijk sterk.
Mijn vraag aan jou is daarom om eens heel eerlijk en kritisch naar jezelf te zijn en te kijken voor welke behoefte jij echt alles over hebt! De behoefte waar je dan op uitkomt is jouw basisbehoefte …
Mijn blog Wat voor soort vrijgezel ben jij? kan jou een eerste indicatie geven.

Wat voor soort vrijgezel ben jij?

Geplaatst op 14 juli 2012 door Marcel

In blog Als vrijgezel ken je jezelf maar voor 5 procent werd uit de doeken gedaan dat je jezelf als vrijgezel waarschijnlijk maar voor 5 procent kent.
En deze blog geeft jou een eerste indruk welk soort vrijgezel jij weleens zou kunnen zijn.
Als je weet welk soort vrijgezel je bent, dan weet je automatisch hoe jij alles ervaart, doet en zegt, en welke kijk jij hebt op jezelf, je omgeving en het (vrijgezellen)leven.
Daardoor begrijp je onder andere beter waarom bepaalde momenten moeilijk voor jou zijn, en kun je makkelijker een manier vinden om met jouw moeilijke momenten om te gaan.

Elke vrijgezel heeft behoeftes, en één van deze behoeftes is het allergrootst (zie ook mijn blog De sleutel èn oplossing voor elk moeilijk moment: jouw verborgen basisbehoefte).
Welke behoefte dat voor jou is (jouw basisbehoefte) kun je achterhalen door jezelf af te vragen wat jij het allerliefst 24 uur per dag en 7 dagen per week wilt, en waar jij alles voor over hebt.
Volgens het V-cirkelmodel (een verdieping van het Enneagram) blijken er in de praktijk maar 9 behoeftes te zijn die mensen het allerliefst willen vervullen. Welke van deze 9 behoeftes jouw basisbehoefte is, bepaalt welk soort vrijgezel jij bent.

In welk soort vrijgezel hieronder herken jij jezelf het meest?
Als extra check of jij dit inderdaad bent, kun je ook nog even kijken in mijn blogs 9 soorten moeilijke momenten en 9 soorten omgang met moeilijke momenten.
Wat waarschijnlijk jouw grootste kwaliteiten zijn, kun je lezen in Wat zijn jouw grootste kwaliteiten?.
Wat waarschijnlijk jouw grootste valkuilen zijn, kun je zien in Wat zijn jouw grootste valkuilen?.
En wat waarschijnlijk jouw grootste uitdagingen zijn, staat in Wat zijn jouw grootste uitdagingen?.
In welke vicieuze cirkel jij waarschijnlijk de hele dag door ronddraait tijdens het vervullen van jouw basisbehoefte (verleiding), wordt uitgelegd in In welke vicieuze cirkel zit jij de hele dag?.

Vrijgezel 1 (de Zelfperfectiezoeker):

De hele dag door streef ik ernaar om voor de volle 100 procent aan mijn eigen normen en waarden te voldoen.
Daarbij zie ik steeds in één oogopslag wat ik beter had kunnen zeggen of doen …

Vrijgezel 2 (de Onmisbaarheidzoeker):

De hele dag door streef ik ernaar om een verschil te maken voor andere mensen, zonder dat ik zelf iemand nodig heb.
Daarbij voel ik steeds zonder woorden aan wat mensen nodig hebben …

Vrijgezel 3 (de Succeszoeker):

De hele dag door streef ik ernaar om doelen te bereiken en om prestaties te leveren die mij erkenning op kunnen leveren.
Daarbij verplaats ik mezelf steeds in de mensen die ik hiervoor nodig heb …

Vrijgezel 4 (de Emotiezoeker):

De hele dag door streef ik ernaar om authentiek, intens gevoelig en speciaal te zijn.
Daarbij vergelijk ik mezelf steeds met andere mensen …

Vrijgezel 5 (de Feitenzoeker):

De hele dag door streef ik ernaar om zelfstandig, objectief en redelijk te zijn.
Daarbij ga ik steeds zuinig om met mijn tijd, energie, ruimte en geld …

Vrijgezel 6 (de Veiligheidzoeker):

De hele dag door streef ik ernaar om me veilig en zeker te voelen.
Daarom bereid ik mezelf voor op alles wat er in theorie mis zou kunnen gaan, en zoek ik steeds aansluiting bij andere mensen …

Vrijgezel 7 (de Plezierzoeker):

De hele dag door streef ik ernaar om zoveel mogelijk leuke dingen te doen in de tijd die ik heb.
Daarbij houd ik steeds alle leuke opties zoveel en zo lang mogelijk open …

Vrijgezel 8 (de Krachtzoeker):

De hele dag door streef ik ernaar om mezelf energiek en sterk te voelen.
Daarbij houd ik de touwtjes steeds zelf in handen, zodat ik niet benadeeld kan worden en er geen misbruik van mij gemaakt kan worden …

Vrijgezel 9 (de Rustzoeker):

De hele dag door streef ik ernaar om de rust in mijn binnen- èn buitenwereld te bewaren.
Daarom probeer ik alles en iedereen even belangrijk te maken, en steeds iedereen tevreden te houden …