Negen mogelijkheden om met élke vervelende situatie om te gaan

 

 
 
 
Er zijn situaties die je helemaal niet wil, maar waar je tóch mee geconfronteerd wordt. En daardoor kun je jezelf machteloos of gefrustreerd gaan voelen.
Maar wat dat ook voor een situatie is, je kunt wél altijd zelf bepalen hoe je met die situatie omgaat. In elke situatie heb je namelijk de volgende 9 mogelijkheden:

  1. Rusten:

    Even pas op de plaats maken en niets doen.
    Alleen tot je door laten dringen dat deze situatie op dit moment een feit, een gegeven, de realiteit is. Dat het geen enkele zin heeft om dat te ontkennen, om dat te negeren, of om jezelf tegen deze realiteit te verzetten: dat je dan alleen maar je hoofd in het zand steekt.
    Zodra je toegeeft, erkent en aanvaardt dat deze situatie echt gebeurd is, voel je een innerlijke rust en kalmte. En dankzij die kalmte komen er vanzelf ideeën naar boven hoe je nu verder met deze situatie om kunt gaan.

  2. Doorvoelen:

    Een situatie in je buitenwereld vind je alleen maar vervelend, als die situatie vervelende emoties in jouw binnenwereld oproept.
    En die vervelende emoties kun je voelen in je lichaam, net zoals je vervelende sensaties zoals kou, honger of jeuk in je lichaam kunt voelen.
    Als je aanvaardt dat die emoties op dat moment in je lichaam zitten, en je met je aandacht bij die emoties in je lichaam blijft, dan zul je merken dat jouw emoties vanzelf weer verdwijnen. Komen ze na een tijdje later weer terug, dan kun je weer hetzelfde doen.
    Door te beseffen dat je emoties hebt, en dat je niet je emoties bent, kun je meer afstand van de situatie nemen, voelt de situatie niet als een drama, en raak je juist minder geëmotioneerd.

  3. Doorgronden:

    Je trekt situaties en mensen niet voor niets aan: ze leren jou iets nieuws over jezelf.
    En door (met je intuïtie) te doorgronden waarom een vervelende situatie op jouw pad gekomen kan zijn en waarom juist op dit moment, kun je de situatie beter accepteren, en voel je meer innerlijke vrede.

  4. Genieten:

    Van een vervelende situatie geniet je uiteraard niet.
    Maar als je goed kijkt, dan zul je zien dat in deze situatie 1 of meer behoeftes van jou niet bevredigd zijn (bijvoorbeeld je behoefte aan waardering).
    En als je alsnog een manier vindt om die behoefte wél te vervullen (bijvoorbeeld door jezelf de waardering te geven die je van mensen om je heen niet kreeg), dan voel je weer bevrediging en voldoening, en ga je weer meer plezier voelen.

  5. Presteren:

    Over een vervelende situatie ben je ontevreden: je wil de schade zoveel mogelijk beperken, als het kan graag weer (zo snel mogelijk) uit deze situatie zien te komen, en voorkomen dat er nog een keer zoiets gebeurt.
    Kijk wat je nodig hebt om jezelf weer tevreden(er) te voelen, en stel jezelf tot doel om dat voor elkaar te krijgen. Lukt dat, dan geeft jou dat een goed gevoel over jezelf, en raakt de teleurstelling over de vervelende situatie meer op de achtergrond.

  6. Beschermen:

    In een vervelende situatie kun jij je onzeker, bang, ongerust, bezorgd of onveilig voelen.
    Kijk wie of wat jou kan helpen om je weer zeker en veilig te voelen.
    Door jezelf te beschermen tegen onzekerheid, angst, ongerustheid, bezorgdheid en/of onveiligheid, merk je dat jij er voor jezelf bent, en ga je meer op jezelf vertrouwen.
    In volgende vervelende situaties weet je dan dat je op jezelf kunt rekenen, en voel jij je bij voorbaat al minder onzeker en minder onveilig.

  7. Verbeteren:

    In een vervelende situatie is er altijd een verschil (een kloof) tussen de werkelijkheid en jouw verwachting (je ideaalbeeld).
    Kijk eerst wat je kunt doen om de werkelijkheid zo te veranderen dat ze meer naar jouw zin is, en dus dichter bij jouw ideaalbeeld komt.
    Lukt dat niet (helemaal), kijk dan of je jezelf zo kunt ontwikkelen dat je jouw verwachting in dit soort situaties wat naar beneden kunt bijstellen.
    Jouw verwachting was in deze situatie niet realistisch, want anders was deze situatie niet gebeurd. En door in dit soort situaties voortaan de lat wat lager te leggen, en je ideaalbeeld wat realistischer te maken, ben je minder teleurgesteld en minder gefrustreerd als er weer zoiets gebeurt.

  8. Doorzetten:

    Wat je deed of zei op het moment dat je met deze vervelende situatie geconfronteerd werd, deed je met een bepaalde bedoeling (een bepaalde intentie): je wilde een behoefte van jezelf of van anderen bevredigen, of een doel van jezelf of van anderen bereiken.
    Sta je nog steeds achter de intentie die je toen had, zet dan gewoon door: laat je niet door deze tegenslag tegenhouden of ontmoedigen, en blijf gaan voor wat je zo graag wilt.

  9. Helpen:

    Deze situatie is in ieder geval vervelend voor jou, en misschien ook wel voor andere betrokkenen (zoals je kinderen).
    Je kunt jezelf helpen om met deze situatie om te gaan, door te kijken wat je zelf nodig hebt, dat jezelf te gunnen, en ervoor te zorgen dat je dat krijgt.
    En met de ervaring die je opdoet over wat wel en wat niet werkt, kun je ook andere betrokkenen helpen om met deze situatie te dealen.
    Lukt dat, dan kun je eventueel ook nog overwegen om mensen te gaan helpen die nog wel steeds in een soortgelijke situatie zitten (lotgenoten), of om mensen te helpen voorkomen dat ze net als jij ook een keer in deze situatie terecht komen.

 

Van nature geniet je evenveel van het vrijgezellenleven als van een relatie: ook tijdens de December-feestdagen

 

 
 
 
Van nature maakt het jou niets uit of je wel of geen relatie hebt. En heb je dan ook geen enkele moeite met de December-feestdagen.
Waarom jou dat van nature niets uitmaakt en hoe dat in de loop van de tijd ongemerkt en in kleine stapjes veranderd zou kunnen zijn bij jou, lees je in dit artikel.

Van nature

Van nature besef je dat een relatie én het vrijgezellenleven allebei voordelen hebben waar je volop van kunt genieten en die jouw leven de moeite waard kunnen maken.
En dat het alleenzijn en het samenzijn allebei ook zo hun nadelen hebben, waar je steeds beter mee om kunt leren gaan. En dat het ene dus niet beter is dan het andere, maar gewoon een kwestie van voorkeur.
Daarnaast weet je van nature dat je altijd en overal in je eigen gezelschap bent, en dat je altijd en overal in het hier-en-nu bent: of je nou wel of geen relatie hebt. En dat jouw geluk dus uitsluitend afhangt van hoe goed je met jezelf én met je hier-en-nu kunt opschieten.
Je geniet dan ook zoveel mogelijk van het hier-en-nu en van je eigen gezelschap, of er nou wel of niet andere mensen om je heen zijn. En je verwerkt de minder fijne gebeurtenissen waar je in het heden tegenaan loopt meteen, zodat je er later in je leven geen last meer van krijgt.
Of het nou December-feestdagen zijn of niet.

 

Verandering 1

Zodra je een tijdje vrijgezel bent, valt je op wat voor leuke mannen of vrouwen er eigenlijk om je heen zijn.
Je geniet van het uitzicht of van het contact op elk moment. En elke keer dat je iemand beter wilt leren kennen, verheug jij je op het volgende afspraakje en zie je vanzelf wel of er voor jullie samen een toekomst weggelegd is.
Heb je een leuk iemand om de December-feestdagen mee door te brengen, dan geniet je daar van. En ben je met de feestdagen alleen, dan maak je het gezellig en leuk voor jezelf, en geniet je eveneens.

 

Verandering 2

In de loop van de tijd ontmoet je een aantal leuke mannen of vrouwen met wie het uiteindelijk op niets uitloopt. En wil je er graag aan jouw kant van alles aan doen om het de volgende keer wél te laten lukken.
Je gaat naar plekken waar je een leuk iemand tegen het lijf zou kunnen lopen, schrijft je in op datingsites, doet blind dates, en kijkt hoe je beter kunt worden in flirten, versieren, daten of een relatie aangaan.
Als je tijdens de December-feestdagen ondanks al jouw pogingen nog steeds geen partner gevonden hebt, dan doet dat pijn en voelt dat als falen. Zeker als dit niet het eerste jaar is waarin je de feestdagen weer eenzaam moet doorbrengen na al jouw inspanningen. Vóór de feestdagen doe je daarom nog even extra je best om nog iemand te vinden.

 

Verandering 3

Na een aantal dates en bijna-relaties dringt het tot je door dat als je “Ja” zegt tegen een relatie met 1 leuk iemand, dat je dan automatisch “Nee” zegt tegen alle andere leuke mannen of vrouwen op deze wereld.
Dat kan jou gaan benauwen en voor bindingsangst gaan zorgen. En een tijd lang scharrel je er daarom lekker op los om de ‘juiste’ te vinden.
Ook tijdens de December-feestdagen hoop je weer een leuke scharrel met toekomstperspectief te kunnen regelen.

 

Verandering 4

Na al die ontmoetingen met leuke mannen of vrouwen, voelt het wel heel kaal, ongezellig en eenzaam als je in je eentje weer terugkomt in je huis.
Je wil daarom zo vaak mogelijk een leuk iemand om je heen hebben: je gaat (korte) relaties aan, begint aan affaires, of gaat regelmatig met iemand naar bed.
Diep in je hart voelt dat niet helemaal bevredigend en voel je een bepaalde leegte (je mist een stuk diepgang). Maar alles vind je beter dan helemaal in je eentje zijn.
Ook tijdens de December-feestdagen zoek je daarom weer gauw iemand die jouw eenzaamheid wat kan opvullen. Desnoods pik je nog iemand op tijdens de feestdagen.

 

Verandering 5

Hoe leuk al die vluchtige contacten tot nu toe ook waren, op een gegeven moment begin je toch te verlangen naar een serieuze relatie. Vooral als je ziet dat veel mensen om jou heen huisje-boompje-beestje hebben en daar gelukkig mee lijken te zijn.
Liever gisteren dan vandaag wil je dan ook graag een partner, want al die leuke contacten tot nu toe smaken naar meer. En je zet alles op alles om zo snel mogelijk iemand te vinden.
Hoe langer dat duurt, hoe meer jou dat frustreert en hoe meer je aan jezelf begint te twijfelen. En als een leuke partner maar lang genoeg wegblijft, raak je steeds wanhopiger. Totdat je uit wanhoop misschien maar overweegt om een relatie met iemand te beginnen die tweede keus is, die zichzelf aanbiedt, of die jou aandacht of complimenten geeft.
De December-feestdagen zijn dan ook een periode waarin je het liefst een winterslaap zou willen houden, of waarin je de dekens net zo lang over je hoofd zou willen trekken totdat die vervelende donkere dagen weer voorbij zijn.

 

Hoe nu verder?

Door jezelf weer te herinneren wat je van nature al beseft, weet en kunt (zie hierboven), maakt het jou voortaan niets meer uit of je tijdens de December-feestdagen alleen bent of niet: je geniet gewoon zoveel mogelijk van het hier-en-nu en van je eigen gezelschap, al dan niet met familie of vrienden om jou heen …
 

Hoe meer leuke dingen je op een dag wil doen, hoe MINDER je van je dag geniet

 

 
 
 
Vooral als je werk of kinderen hebt, is je dag vaak te kort om alle leuke dingen te doen waar je zin in hebt. De verleiding kan dan ook groot zijn om in de (weinige) tijd die nog voor jouzelf overblijft zoveel mogelijk leuke dingen te ‘proppen’.

 
Maar hoe meer leuke dingen je wilt doen in de tijd die je hebt:
* Hoe minder tijd jij jezelf gunt om lekker ontspannen van elk ding te genieten
* Hoe meer jij jezelf onder druk gaat zetten om op te schieten, zodat je ook nog aan al die andere leuke dingen toekomt
* Hoe oppervlakkiger je de dingen gaat doen

 
Begin je in plaats daarvan met iets wat jou op dat moment het allerleukst lijkt, en geniet je daar zolang mogelijk van voordat je weer een ander leuk iets gaat doen, dan voel je jezelf niet meer gejaagd en onrustig, maar juist ontspannen, bevredigd en heerlijk …
 

Hoe jouw tijdrovende en oncomfortabele gevoelens je veel tijd kunnen besparen en jouw leven een stuk comfortabeler kunnen maken

 

 
 
 
Aandacht aan je gevoelens (emoties) besteden kan op het eerste gezicht veel tijd kosten en daarom tijdsverspilling lijken.
Bijvoorbeeld als je tegenzin of weerstand voelt terwijl je bezig bent met verplichtingen. Als je een bepaald doel wilt bereiken, en je door je gevoelens niet meer doelgericht en efficiënt kunt zijn. Als je wilt achterhalen hoe iets zit, en je door je gevoelens niet meer objectief kunt zijn en niet meer helder kunt nadenken. Of als je een beslissing wilt nemen, en je door je gevoelens maar blijft twijfelen of je maar niet aan je voornemens kunt houden.
Ook vind je veel gevoelens waarschijnlijk oncomfortabel, en zit je er alleen daarom al niet echt op te wachten om lang bij je gevoelens stil te staan. Bijvoorbeeld als je plezier wilt maken, of als je dingen voelt die bij de mensen om je heen voor onrust, conflicten of afwijzing kunnen zorgen.

 
Het kan daarom lijken alsof je alleen maar last hebt van je gevoelens (emoties): ze vertragen je, ze belemmeren je en ze zorgen er ook nog eens voor dat jij je oncomfortabel voelt.
En je zou dan ook zeggen dat je dus beter maar helemaal geen aandacht meer aan je gevoelens kunt besteden: als je ze negeert, onderdrukt of ontkent, dan functioneer je alleen maar beter.
Toch is het bijzondere juist dat jouw op het oog tijdrovende gevoelens je heel veel tijd kunnen besparen. En dat jouw op het oog oncomfortabele gevoelens er juist voor kunnen zorgen dat je leven een stuk comfortabeler wordt!

 
Jouw gevoelens (emoties) zijn namelijk een gevoelige graadmeter (gevoelige waarschuwingslampjes) die aangeven hoe goed jij op dat moment jouw behoeftes bevredigt.
Voel jij je comfortabel, dan zijn op dat moment al jouw behoeftes bevredigd.
Voel jij je oncomfortabel, dan zijn op dat moment een of meer behoeftes nog niet bevredigd. Een behoefte is iets wat je wilt én nodig hebt, wat je niet vast kunt pakken, en wat je in 1 à 2 woorden kunt samenvatten, zoals: liefde, plezier, succes, harmonie, ontspanning, stabiliteit, rust, afwisseling, echtheid, onafhankelijkheid, veiligheid, kracht, waardering, bevestiging, steun, gezien worden, gehoord worden, begrepen worden, erkend worden, ertoe doen en nodig zijn.

 
Hoe meer behoeftes van jezelf je weet te bevredigen, hoe gelukkiger jij je voelt. En je kunt je behoeftes uiteraard pas vervullen, zodra je weet wat je behoeftes zijn.
Maar hoe kom je er nou achter welke behoeftes je precies hebt?
Nou, door duizenden uren lang boeken te lezen, cursussen te volgen, ingewikkelde stappenplannen te volgen, jezelf binnenste buiten te keren en te mediteren!
Nee hoor, ik zit je maar wat te plagen 😉
Het goede nieuws is namelijk juist dat je al deze dingen NIET nodig hebt om al je behoeftes te ontdekken.
Het is al genoeg om in de gaten te houden wat je voelt, en om jezelf bij elk gevoel nieuwsgierig af te vragen wat je op dat moment nodig hebt!
Ben je boos, dan wil je over het algemeen minder beïnvloed worden, en meer invloed, controle of macht hebben. Ben je bang, dan wil je over het algemeen meer duidelijkheid of zekerheid hebben. Voel jij je beschaamd, dan wil je over het algemeen meer waardering of minder afwijzing. En ben je verdrietig, dan mis je over het algemeen iets wat je kwijtgeraakt bent, of iets wat je tot nu toe nog te weinig hebt ervaren.

 
Goed letten op wat je voelt, is in mijn ervaring de allersnelste manier om te ontdekken wat je behoeftes zijn: veel sneller (en goedkoper!) dan bijvoorbeeld boeken lezen, cursussen volgen, stappenplannen volgen, jezelf binnenste buiten keren of mediteren!
Hoe eerder je weet wat je behoeftes zijn, hoe sneller je ze kunt bevredigen, en hoe sneller je een comfortabeler leven kunt gaan leven. En na elke behoefte die je weet te bevredigen, voel jij je sowieso comfortabeler.
Die op het oog tijdrovende en oncomfortabele gevoelens van jou zijn dus toch zo slecht nog niet hè 😉 !
Want dankzij hen ben je nu juist in de gelegenheid om zo snel mogelijk je behoeftes te ontdekken en te bevredigen, en om zo snel mogelijk een comfortabeler leven te leiden …
 

Hoe een gevoel van machteloosheid toen je partner jou dumpte je leven onnodig kan beheersen, en wat je daaraan kunt doen

 

 
 
 
Op het moment dat je partner het met jou uitmaakte (jou dumpte), voelde jij je onbewust onmachtig, machteloos, kwetsbaar of zwak.
Jouw partner bepaalde zelfstandig en eigenhandig dat ie jou of de relatie niet meer wilde, en gooide jou dat als mededeling voor de voeten.
En door dat te doen, ontnam ie jou de mogelijkheid om nog verder te gaan met deze relatie en om er samen nog wat moois van te maken. Jullie relatie en jullie gezamenlijke toekomstplannen spatten in één keer dan ook als een zeepbel uit elkaar.
Vanaf dat uitmaakmoment had niet jijzelf maar jouw partner de touwtjes en de macht in handen. Want hoe jij ook op dit nieuws reageerde en wat je ook uit de kast haalde om ‘m van gedachten te laten veranderen, je partner bepaalde helemaal zelf of ie wel of niet nog terug zou komen op z’n besluit.
Met andere woorden, je partner was de winnaar en jij de verliezer.

 

Je eerste impuls: de relatie weer herstellen, repareren of lijmen

Zo door iemand benadeeld worden of als een wegwerp-artikel weggegooid worden, zonder dat je zelf inspraak hebt en zonder dat je controle hebt over wat er verder gebeurt, doet flink pijn en is slecht voor je zelfvertrouwen.
Je eerste impuls was dan ook om woedend te worden: “Waar slaat dit op?”, “Hoezo dan?”, “Heb ik er ook nog wat over te zeggen?”, of “Wie denk je wel dat je bent om dit zo voor mij te bepalen?”.
Maar onbewust besefte je toen al gauw dat woedend uitvallen tegen je partner nou niet echt zou helpen om hem of haar weer terug te winnen.
En dus bracht je jouw partner in herinnering hoe fijn jullie het samen wel niet gehad hebben, wat jullie samen allemaal wel niet meegemaakt hebben, en misschien ook hoeveel jij wel niet voor hem/haar gedaan hebt.

Of je vroeg wat je partner niet meer aan jullie relatie beviel, bracht een stuk begrip voor hem of haar op, verdedigde jezelf tegen de kritiek op jou die je hoorde (of dacht te horen), en beloofde hem/haar beterschap om de relatie te repareren en weer een nieuwe kans te geven.

Of je liet je partner merken hoe verschrikkelijk dit nieuws voor je was, door te huilen of jouw pijn op een andere manier de vrije loop te laten. Niet alleen om je partner te laten zien hoeveel hij/zij en jullie relatie voor jou betekenden. Maar onbewust ook in de hoop dat je partner zich bij het zien van al je verdriet en frustratie schuldig zou gaan voelen en op z’n besluit zou terugkomen.

Of je deed alsof dit nieuws jou onverschillig en koud liet, in de hoop dat je partner zou gaan inzien dat ie er zelf slechter van zou worden als ie bij jou zou weggaan: “Jij bent degene die iets verliest en misloopt hoor, als je het met mij uitmaakt!”, “Weet wat je doet, want ik kan genoeg anderen krijgen!”, “Ach, ik was toch ook al op jou uitgekeken!”, “Je hebt geluk, want ik was al van plan om het met jou uit te maken!”, “Ach, zonder mij red je het toch niet!” of “Als je binnenkort met hangende pootjes terugkomt, dan hoef ik je niet meer terug hoor!”.

 

Je (onbewuste) tweede impuls: je ex-partner verwijten maken en terugpakken

Werkten al je pogingen om jullie relatie weer te herstellen, te repareren of te lijmen wél, dan voelde jij je weer blij en opgelucht. Óf omdat je de relatie weer terug had die jou zo dierbaar was, óf omdat je nu mooi in de positie was om je partner zelf te dumpen. En in beide gevallen voelde jij je onbewust weer sterker dan je partner (de winnaar): “Ik heb hem/haar toch weer zover weten te krijgen dat ie het opnieuw wil proberen!” of “Mooi, nu heb ik de touwtjes weer in handen, en kan ik hem/haar dumpen voordat ie dat misschien nog een keer bij mij doet!”. Ook was dit goed voor je zelfvertrouwen: “Blijkbaar ben ik voor hem/haar toch wel de moeite waard om mee verder te gaan!” of “Blijkbaar kan hij/zij toch niet zonder mij!”.

Werkten al je herstelpogingen, reparatiepogingen en lijmpogingen níet, dan voelde je dat onbewust als een afgang, vernedering of als een extra deuk in je zelfvertrouwen: “Nou heb ik me zo laten kennen, mezelf zo laten gaan, me zo ingezet, alles uit de kast gehaald of mezelf zo gegeven, en dan word ik nóg een keer gedumpt!”.
Dit laatste is moeilijk te accepteren en de kans is dan ook groot dat je jouw ex-partner daarom sindsdien allerlei verwijten bent gaan maken in je hoofd: “Hoe kon ie dat nou doen?”, “Wat een klootzaak/trut is dat toch!”, “Wat gemeen en achterbaks van ‘m zeg!”, “Dat is wel erg gemakzuchtig/laf om het al zo gauw op te geven!”, of “Overduidelijk hebben ik en onze relatie helemaal niets voor ‘m betekend, want anders had ie er wel voor gevochten!”. Op deze manier geef je jouw ex-partner er steeds van langs in je hoofd, en pak je ‘m terug door ‘m de les te lezen, zonder dat hij/zij en de mensen om je heen dat doorhebben. Dit is stil verzet tegen je relatiebreuk en je ex-partner.

Of je hebt in je omgeving aan iedereen die het (wel of niet) wilde horen rondverteld wat voor een gemenerik je ex-partner is, rondverteld hoe slecht ie eigenlijk wel niet als partner of in bed was, allerlei persoonlijke dingen of geheimen van hem/haar verklapt, of allerlei gevoelige of pikante foto’s van ‘m op Facebook of op Twitter gezet.

Of je bent met je ex-partner de strijd aangegaan via een advocaat om het ‘m zo moeilijk mogelijk te maken, om ‘m te laten zien dat hij niet het recht had om jou zo onrechtvaardig te behandelen, om ‘m te laten zien dat jij niet met je laat spotten en sollen, om ‘m terug te pakken, om ‘m niet de kans te geven om ook het leven van je kinderen te verpesten, of om materieel gezien nog zoveel mogelijk aan jullie breuk over te houden als kleine genoegdoening/compensatie voor het leed dat ie jou heeft aangedaan.

Of je bent nog een stap verder gegaan door je ex-partner steeds te stalken, dierbare dingen van ‘m kapot te maken of weg te halen, ‘m regelmatig lastig te vallen, ‘m te bedreigen, of geweld tegen ‘m te gebruiken.

 

Het terugpakken beheerst en overschaduwt je (vrijgezellen)leven

Heb je jouw toevlucht genomen tot een of meer dingen hierboven, uit boosheid dat je gedumpt bent en dat jullie relatie niet meer te redden is, dan is de kans groot dat je daar ook nu nog steeds mee bezig bent, en er nog steeds in verstrikt zit.
En als je niet oppast, ga je daar nog een hele tijd mee door, misschien zelfs wel de rest van je leven. Dan wordt het als het ware een levensmissie.
Als dit voor jou werkt, dan kun je er gerust mee doorgaan hoor. Maar ik nodig je uit om jezelf eens eerlijk af te vragen hoeveel dit jou nou echt oplevert.

Natuurlijk, het is goed om assertief te zijn en te laten zien dat je niet zomaar over je heen laat lopen. En laten we wel zijn, diep in je hart vind je het eigenlijk ook wel lekker om je partner nog even goed terug te pakken voor wat ie jou allemaal aangedaan heeft. Dat geeft je een stuk voldoening, het gevoel dat je weer meer in je kracht gaat staan, een gevoel dat je weer meer invloed/grip/controle/macht in deze situatie hebt, en meer zelfvertrouwen,
Alleen de vraag is, hoe voel jij je terwijl je hier nog steeds mee bezig bent? Voel je steeds meer opluchting, ontspanning, blijheid, rust, tevredenheid en innerlijke vrede door dit te doen? Of blijf je een voortdurende (en groeiende) woede, wrok, wraakzucht, hekel of haat voelen, en probeer je tevergeefs van die nare gevoelens af te komen door er dan nog maar een schepje bovenop te doen in je woorden en daden naar je ex-partner toe?

Besef goed dat je door deze dingen te doen, continu bezig bent met je ex-partner in jouw buitenwereld, in plaats van aandacht te geven aan je eigen binnenwereld. Terwijl in jouw eigen binnenwereld de echte strijd plaatsvindt: woede, verdriet, ongeloof, teleurstelling, desillusie, gebrek aan vertrouwen en machteloosheid, die er allemaal voor vechten om door jou gezien, gehoord en doorvoeld te worden, en om een plekje te krijgen.

 

Met je ex-partner terugpakken heb je vooral jezelf te pakken

Want wat je ook in je buitenwereld onderneemt naar je ex-partner toe, de pijn en het gemis die je tijdens en na de relatiebreuk voelde, blijven op de achtergrond aan je knagen en je leven overschaduwen, en worden alleen maar groter in je binnenwereld zolang je ze negeert en onderdrukt.

Alleen door met jezelf in gesprek te gaan, het uitgebreid met jezelf te hebben over hoe het nou voor jóu als persoon was om dit mee te maken, en jezelf toestemming te geven om de herinneringen onder ogen te zien en de gevoelens te doorvoelen die daarbij naar boven komen, kom je weer met jezelf in het reine.
Je leert dan stapje voor stapje en met vallen en opstaan om dit hele gebeuren een plekje te geven en los te laten, in plaats van er nog elke dag mee bezig te blijven door van alles naar je ex-partner toe te doen en te zeggen. De ingrijpende relatiebreuk zelf vergeet je niet meer, en het kan zijn dat de pijn en het gemis niet helemaal zullen verdwijnen, maar ze raken in ieder geval op de achtergrond zodat je weer je eigen leven kunt oppakken. Je laat je relatiebreuk dan achter je, in plaats van maar in het verleden te blijven hangen en de toekomst die voor je ligt te blijven verwaarlozen.
En door de innerlijke rust en innerlijke vrede die je dan voelt, zit je niet meer vast in die heftige emoties van daarvoor, en ga je de relatiebreuk zelf ook wat meer in perspectief zien.

 

Een andere blik op gedumpt zijn

Zodra je gevoelswereld weer wat meer tot rust komt, ga je beseffen dat het voor je ex-partner waarschijnlijk ook een moeilijke stap was om het met jou uit te maken en jou dus pijn te doen.Dat ie zelf waarschijnlijk ook in een innerlijk conflict heeft gezeten voordat ie deze stap uiteindelijk kon zetten, en dat ie daarna waarschijnlijk geworsteld heeft met een schuldgevoel naar jou toe en met twijfels of ie er wel goed aan gedaan had om het uit te maken: “Had ik de relatie misschien toch nog een kans moeten geven, er meer voor moeten vechten of mijn eisen wat lager moeten stellen?”.
Dat kan ook het geval zijn als jij zelf de indruk had dat het uitmaken jouw ex-partner wel erg makkelijk afging, of dat hij/zij na het uitmaken z’n leven wel weer erg gauw op orde had. Want hoe rot je ex-partner misschien ook (uiteindelijk) naar jou toe gedaan heeft, hij/zij had er geruime tijd wél behoefte aan om (ook) met jou een relatie aan te gaan: anders had ie daar geen energie en geen tijd in gestoken.

Ook ga je dan inzien dat jullie relatie na verloop van tijd misschien nog wel jóuw (belangrijkste) behoeftes bevredigde, maar niet meer alle belangrijke behoeftes van je ex-partner: bijvoorbeeld doordat z’n behoeftes in de loop van de tijd gingen veranderen of doordat ie zich steeds meer bewust werd van wat ie echt wilde.
En dat ie op het moment van uitmaken (terecht of onterecht) geen manier meer zag waarop jullie relatie die behoeftes wél weer kon bevredigen. Met andere woorden, dat je ex-partner tijdens het uitmaken op zoek was naar meer bevrediging en naar meer geluk, en dat het uitmaken dus niets persoonlijks naar jou toe was (ook al heeft ie dat misschien wel gezegd of gesuggereerd).

Daarnaast realiseer jij je dan dat een relatie net als elke andere samenwerking iets is wat van beide kanten moet komen, en dat er altijd een kans bestaat dat een van beiden af gaat haken. Voor hetzelfde geld was jij zelf tegen een stuk onvrede in je relatie aangelopen en degene geweest die het uit had gemaakt.
>En dan zie je ook eerlijk onder ogen dat een relatie, waarin jullie allebei veel energie, tijd en geld in hebben gestoken, niet zomaar ineens onverwachts stopt. Ik weet zeker dat er al een tijd ervoor signalen waren dat je ex-partner tegen een stuk onvrede in de relatie aanliep (iets in jullie relatie miste), en dat die signalen steeds sterker werden tot het moment van uitmaken.
[Voorbeelden:
Het kan zijn dat je ex-partner meerdere keren aangaf dat ie met je wilde praten, chagerijnig werd, op jou begon te vitten, over jou of over z’n omgeving begon te mopperen/klagen, minder vrolijk werd, vaker boos of neerslachtig was, minder energie had, minder contact met je opnam, minder met je praatte, minder dingen samen wilde doen, niet meer zoveel reageerde op wat je zei of deed, er met z’n aandacht niet meer helemaal bij was als ie samen met jou was, vaker buitenshuis was, later thuiskwam, meer op andere mannen/vrouwen begon te letten, meer met andere mannen/vrouwen contact maakte of omging, zichzelf ineens meer lichamelijk ging verzorgen, een geur of voorwerpen had die je niet kon plaatsen, dingen ging zeggen die niet klopten, of (volgens eigen zeggen of volgens mensen om je heen) vreemd ging.]

Net als alle partijen bij een verbroken samenwerking hadden jullie allebei een aandeel in de verbroken relatie, ook al was het alleen maar dat je de signalen van je partner niet opmerkte of niet serieus nam.
In mijn ogen voelen we allemaal intuïtief haarfijn aan wanneer er iets met onze partner (of met onze kinderen) aan de hand is. En ook al hebben we wat minder contact met onze intuïtie, dan nog vallen ons in ieder geval al gauw dingen op die anders dan anders zijn: met onze partner hebben we namelijk een sterkere band dan met andere mensen, en we kennen die persoon als geen ander.

Vervelend genoeg drukken we onze intuïtie en onze waarnemingen meestal al gauw weer weg omdat we denken dat we ons wel zullen vergissen, dat het vast wel iets tijdelijks/onschuldigs zal zijn, dat het allemaal wel mee zal vallen, dat het vanzelf wel goed komt, of dat onze partner er zelf wel over begint als er iets aan de hand of mis is. En hoe plausibel dat wegdrukken vanuit ons eigen gezichtspunt misschien ook is, het is wel iets wat we zelf doen: daar kunnen we onze ex-partner niet de schuld van geven.

 

Je bent niet machteloos als je partner het uitmaakt!

Zo onmachtig of machteloos als je dacht te zijn toen je ex-partner het uitmaakte, was je in werkelijkheid niet.
Want voordat je aan een relatie begon, wist je al bij voorbaat dat er een (kleine) kans was dat de relatie mis zou lopen.
Ondanks dat heb je er toch zelf voor gekozen om de relatie aan te gaan en om al die tijd in de relatie te blijven. Je hebt dus helemaal zelf bepaald dat je de relatie aan wilde gaan en ermee door wilde blijven gaan, en dat je dus het risico van een relatiebreuk op de koop toe nam.

Ook tijdens de hele relatie had je de touwtjes in handen: je was tijdens de hele relatie in de gelegenheid om je partner eens in de zoveel tijd te vragen hoe ie jou en de relatie vond, en om de signalen uit te spreken die je zag of intuïtief aanvoelde.
Daarmee zeg ik niet dat de relatiebreuk je eigen schuld was of dat je de relatiebreuk had kunnen voorkomen hoor, begrijp me goed.
Maar ook als onze partner mooi weer speelt en doet alsof er niets aan de hand en niets mis is, voelen we intuïtief aan dat dit niet klopt.
En ook al weigert onze partner om te praten over de signalen die we zien of voelen, of over zijn of haar eigen onvrede, dan weten we in ieder geval dat er iets bij onze partner speelt, en zien we een relatiebreuk al eerder aankomen.
Zodat we uit onszelf alvast dingen in de relatie kunnen veranderen, alvast voorzorgsmaatregelen kunnen nemen voor een eventuele relatiebreuk, niet meer overvallen worden door de relatiebreuk op het moment dat die daadwerkelijk komt, en ons niet meer onmachtig, machteloos, kwetsbaar of zwak hoeven te voelen zodra onze partner ons meedeelt dat ie met de relatie wil stoppen …
 

Van alleen plezier zoeken of alleen diepgang zoeken naar: plezier maken én diepgang ervaren

 

 
 
 
Eén deel van jou (je Genietende Ik) wil zich het liefst de hele dag door blij en vrolijk voelen.
Vooral door het voor jou en voor de mensen om je heen lekker licht en luchtig te houden. Ze houdt enorm van grapjes, bekijkt alles van de zonnige kant, en stopt met iets zodra het niet meer leuk genoeg is.
Ook slalomt ze heel handig om beperkingen, problemen, verveling en pijn heen. Want die dingen verpesten je humeur, zorgen ervoor dat je begint te mopperen en te klagen, en maken als je niet oppast je leven zwaar.
Bij de pijn van jouzelf en van anderen staat ze dan ook zo min mogelijk stil: alle tijd die ze daaraan besteedt had jij ook kunnen besteden aan plezierige dingen. Het enige wat ze dan doet is jou of anderen aan het lachen brengen en van de pijn afleiden met een grapje, en plezierige voordelen bedenken die de pijn van jou of anderen wat verzachten.
Mensen om je heen vinden deze Ik van jou soms oppervlakkig of 1-dimensionaal: ze is in hun ogen alleen maar bezig met plezier maken, en neemt de verplichtingen, verantwoordelijkheden, problemen en pijn in het leven niet serieus.

 
Een ander deel van jou (je Gevoelige Ik) is juist het tegenovergestelde: zij neemt het leven serieus, en vooral de gevoelens die het leven in jou oproept.
Het liefst de hele dag door wil ze emoties voelen, en het maakt haar daarbij niet uit of het comfortabele gevoelens of oncomfortabele gevoelens zijn: zolang het maar gevoelens zijn.
Dat merk je nog eens extra duidelijk op de momenten dat je naar films als “Goede Tijden, Slechte Tijden” kijkt. Ze hoopt stiekem dat er in het leven van de filmpersonages van alles en nog wat misgaat, zodat ze zich helemaal in hen kan inleven en helemaal met hen kan meeleven. Een film waarin het hele leven van alle filmpersonages continu op rolletjes loopt, vindt ze maar saai, voorspelbaar, zoetsappig, ongeloofwaardig en onecht.
En net zoals zij van de “Slechte Tijden” in het leven van de filmpersonages kan genieten, kan ze ook genieten van minder “Goede Tijden” in jouw eigen leven. Niet omdat ze jou allerlei slechts toewenst hoor. Integendeel! Maar omdat ze bij minder comfortabele gebeurtenissen intense gevoelens voelt, een stuk diepgang in haar leven ervaart, en dankzij die intense gevoelens en diepgang meer het gevoel heeft dat ze leeft. Intense gevoelens zorgen ervoor dat jouw (vrijgezellen)leven allesbehalve een sleur wordt!
Daarbovenop leer je jezelf dankzij je gevoelens ook meer en meer als persoon kennen, waardoor je steeds meer zelfkennis en zelfinzicht krijgt en steeds meer begrip voor jezelf kunt gaan opbrengen.
Mensen om je heen vinden deze Ik van jou door al die intense emoties soms zwaarmoedig, overgevoelig of dramatisch.

 
Beide delen van jezelf (je Plezierige Ik en je Gevoelige Ik) horen evenveel bij jou: ze zijn allebei even goed, even nuttig en even waardevol!
Maar in de praktijk zul je hoogstwaarschijnlijk merken dat 1 van deze 2 Ikken jouw grootste voorkeur heeft, en van jou vaker en langer op de voorgrond mag blijven dan de andere Ik. En door het onderdrukken of wegduwen naar de achtergrond van 1 van deze 2 Ikken voel je minder bevrediging in je (vrijgezellen)leven en kom je in een innerlijk conflict terecht.
Om je gelukkiger te voelen is het nodig om beide Ikken even leuk te leren vinden, en om hen van elkaar te laten leren. Hoe je dat kunt aanpakken, kun je hieronder lezen.

 
Jouw Gevoelige Ik kan tijdens de verwerking van emotionele gebeurtenissen zo verstrikt raken in het doorvoelen van pijnlijke gevoelens dat ze zich niet meer in staat voelt om in actie te komen: ze voelt zich overspoeld en verlamd. Het lukt haar dan ook niet meer om concrete stappen te zetten om uit deze emotionele situatie te komen. Met als gevolg dat ze vast blijft zitten (blijft hangen) in een pijnlijke situatie, en zwaarmoedig en depressief kan worden.
Je Gevoelige Ik vindt je Genietende Ik normaal gesproken maar ‘oppervlakkig’ en ‘onecht’. Toch is het juist deze Ik die haar op zulke momenten als geen ander kan helpen om zich weer even licht en luchtig te voelen. Met haar onweerstaanbare humor haalt je Genietende Ik je Gevoelige Ik uit de zwaarte die ze op dat moment voelt, en met haar enthousiasme om leuke dingen te doen brengt ze je Gevoelige Ik weer op een fijne en vrijblijvende manier in beweging.
Zodat je Gevoelige Ik zich na afloop weer blij, vrolijk, ontspannen en opgeladen voelt, en zich weer met een frisse blik en met hernieuwde energie kan richten op de emotionele gebeurtenis!
Daarbovenop krijgt ze door het inschakelen van je Genietende Ik eveneens wat ze zo graag wil: intense gevoelens. Want intense blijheid, intense vrolijkheid en intens enthousiasme zijn ook intense gevoelens!

 
Jouw Genietende Ik heeft de neiging om tijdens het najagen van zoveel mogelijk pleziertjes alles te negeren wat haar plezier bederft: verplichtingen, verantwoordelijkheden, problemen, verveling en pijn.
Daardoor kan ze minder genieten van alle leuke afleidingen, want het onprettige gevoel dat op de achtergrond blijft knagen overschaduwt ongemerkt de pleziertjes op de voorgrond.
En doordat ze beperkingen en jouw pijn niet serieus neemt, blijf jij langer in onprettige situaties hangen. Sterker nog, hoe langer zij onprettige situaties negeert, hoe meer ze uit de hand kunnen lopen: kleine irritaties in je relatie kunnen na verloop van tijd uitgroeien tot een relatiebreuk, een stukje onvrede van je leidinggevende tot ontslag, en financiële tegenvallers tot een faiilissement of het bezoek van een deurwaarder.
Je Genietende Ik vindt je Gevoelige Ik normaal gesproken maar ‘serieus’, ‘zwaar op de hand’ en ‘overgevoelig’. Toch is het juist deze Ik die haar op zulke momenten als geen ander kan helpen om onprettige situaties weer ten goede te keren.
Met haar diepgang helpt je Gevoelige Ik je Genietende Ik om het onprettige gevoel van beperkingen en verveling te verduren. Zodat je Genietende Ik tot haar aangename verrassing ontdekt dat beperkingen en verveling haar juist uitnodigen om op een creatieve manier te fantaseren over nieuwe mogelijkheden (iets waar ze dol op is).
Met haar diepgang helpt je Gevoelige Ik je Genietende Ik ook om emotionele pijn door onprettige situaties te verduren. Waardoor je Genietende Ik kan ontdekken wat haar nou eigenlijk zo dwars zit en wat ze nodig heeft om daar verandering in te brengen. Zodat ze problemen blijvend kan oplossen en haar onbevredigde behoeftes alsnog kan bevredigen. En zeg nou zelf, met blijvend opgeloste problemen en met meer bevredigde behoeftes wordt jouw leven toch een stuk plezieriger hè!
Daarbovenop laat je Gevoelige Ik je Genietende Ik voelen dat een intens gevoel dat je leeft ook een kick kan geven en dat diepgang diep kan bevredigen. Net zoals een film zoals “Goeie Tijden, Slechte Tijden”, waarin je jezelf lekker kunt inleven in de emotionele gebeurtenissen van de filmpersonages, ook een stuk genot en bevrediging kan geven …
 

Welke oncomfortabele gevoelens onderdrukken, ontkennen en negeren jouw 9 Ikken?

 

 
 
Slechts 1 van jouw 9 Ikken houdt van alle gevoelens: hoe meer intense gevoelens er zijn, hoe meer jouw Gevoelige Ik opleeft (het gevoel krijgt dat ze leeft). Ongeacht om wat voor soort gevoelens het gaat.
Maar jouw 8 andere Ikken willen juist helemaal geen gevoelens hebben, of alleen maar comfortabele gevoelens voelen.
Dus onderdrukken, ontkennen en negeren ze alle oncomfortabele gevoelens die in jou opborrelen als je bijvoorbeeld alleen op de bank zit:

Imperfecte gevoelens

Jouw Perfectionistische Ik wil alleen gevoelens voelen die goed zijn en horen. En dus beheerst ze alle gevoelens die in haar ogen fout, verkeerd of slecht zijn, zoals bijvoorbeeld: woede, jaloezie, afgunst, arrogantie, minachting, onverschilligheid, haat, wraakgevoelens of lust.

Onpraktische gevoelens

Jouw Presterende Ik wil de hele dag door jouw eigen doelen bereiken. En jouw Behulpzame Ik wil de hele dag door andere mensen helpen om hun doelen te bereiken.
Daar hebben ze al hun aandacht en energie voor nodig. En het is voor hen dan ook praktischer en handiger om je eigen gevoelens te onderdrukken. Je gevoelens leiden hen namelijk alleen maar af, dragen niets bij aan de gestelde doelen, en zorgen voor extra tijdsverspilling en energieverspilling.

Onveilige gevoelens

Jouw Beschermende Ik wil zich de hele dag door veilig en dapper voelen. En ze negeert daarom alle gevoelens waardoor ze zich niet meer veilig voelt, zoals: angst, onzekerheid, twijfel, ongerustheid en bezorgdheid.

Conflictveroorzakende gevoelens

Jouw Harmonieuze Ik wil de hele dag door graag vrede en harmonie in haar buitenwereld en binnenwereld. En ze verdooft dan ook alle gevoelens die conflicten kunnen veroorzaken in haar buitenwereld of binnenwereld, zoals: ontevredenheid, onrust, twijfel, arrogantie, rebelsheid en woede.

Verzwakkende gevoelens

Jouw Krachtige Ik wil zich de hele dag door sterk en energiek voelen. En ze ontkent alle gevoelens waardoor ze zich zwak, slap of laf voelt, zoals: angst, onzekerheid, verlegenheid, twijfel, verwarring, machteloosheid, zachtheid, mildheid, tederheid, medeleven en liefde. Woede daarentegen geeft haar van alle gevoelens juist de meeste kracht en energie.

Onplezierige gevoelens

Jouw Genietende Ik wil graag de hele dag door plezier hebben en blij zijn.
En dus redeneert ze alle gevoelens weg die haar plezier kunnen bederven of die haar minder leuk gezelschap kunnen maken, zoals: verdriet, chagerijnigheid, serieusheid, somberheid en boosheid.

Alle gevoelens

Jouw Verstandige Ik wil de hele dag door haar hoofd erbij houden en een helder hoofd hebben.
Maar gevoelens vertroebelen haar geest, en zorgen ervoor dat ze niet meer logisch kan nadenken, niet meer objectief naar de feiten kan kijken, het overzicht verliest en onredelijk kan worden.
Daarom schuift ze alle gevoelens zoveel mogelijk aan de kant.

 

Door je gevoelens heengaan

Doorvoel gevoelens zolang ze nog niet heftig zijn

Gevoelens zijn net als het water in een pannetje op het vuur: hoe langer je ze negeert, hoe meer ze in je binnenwereld gaan borrelen, totdat ze onherroepelijk gaan overkoken, en gaan leiden tot een woedeuitbarsting, een huilbui, een depressie of een burn-out op meestal een heel ongelegen moment.
Door je gevoelens te negeren, hoop je dat ze weggaan. Maar in plaats daarvan worden ze heftiger en heftiger, totdat het kookpunt bereikt wordt.
En dan zijn ze zo heftig geworden, dat je ze niet meer kunt negeren en dat het zwaar wordt om ze te doorvoelen. Negeren werkt dus averechts.
Doorvoel gevoelens dan ook zo gauw mogelijk, het liefst meteen,voordat ze zwaarder worden en beginnen te borrelen. Hoe lichter gevoelens nog zijn, hoe makkelijker het voor jezelf is om ze te doorvoelen. En door je eigen weerstand tegen je gevoelens maak je het alleen maar zwaarder (en onnodig zwaar!) voor jezelf.

Doorzie wat je gevoelens jou duidelijk willen maken

Oncomfortabele gevoelens zijn te vergelijken met de waarschuwingslampjes in een auto.
Ze geven aan dat er een probleem is en dat het tijd wordt om een onvervulde behoefte te bevredigen.
Gevoelens negeren is dan ook vergelijkbaar met het plakken van een sticker op een waarschuwingslampje in de auto, of met het stukslaan van een waarschuwingslampje van je auto.
Maar je onvervulde behoefte blijft dan steeds langer onbevredigd, en als je niet uitkijkt dan loopt het probleem meer en meer uit de hand.
Net als een automotor die heter en heter wordt en vervolgens oververhit raakt, kan dan bijvoorbeeld ook je woonsituatie, je financiële situatie, je baan of een beginnende relatie gaan stranden.

Geniet ook van je comfortabele gevoelens!

Tussen de oncomfortabele gevoelens komen er ook veel fijne gevoelens naar boven.
Vergeet niet om daar heerlijk van te genieten!
Dat maakt het doorvoelen van de minder comfortabele gevoelens ook meteen een stuk prettiger.
En hoe meer onpretttige gevoelens je doorvoelt, hoe minder er nog overblijven om te doorvoelen, en hoe meer ruimte er komt voor prettige gevoelens …