Als vrijgezel heb jij zonder dat je het doorhebt 1 behoefte die je altijd (24 uur per dag, 7 dagen in de week) bevredigd wil hebben: jouw basisbehoefte (zie ook: De sleutel en oplossing voor elk moeilijk moment: jouw verborgen basisbehoefte.
En daardoor heb jij automatisch ook 1 angst waar je nooit (geen enkel moment van de dag) mee geconfronteerd wil worden: jouw basisangst.
Wil je bijvoorbeeld altijd plezier, dan wil je nooit pijn. En wil je altijd onafhankelijkheid, dan wil je nooit afhankelijk worden van iets of iemand.
Onbewust ben je dan ook continu bezig om elk moment van de dag 100% weg te blijven bij jouw basisangst. En dus om jouw basisbehoefte voor 100% te bevredigen. Want jouw basisbehoefte voor 99% bevredigen betekent dat je 1% van jouw basisangst moet toelaten. En dat wil je koste wat het kost vermijden.

Het leven daagt jou regelmatig uit met moeilijke momenten

Het vervelende is alleen dat je (vrijgezellen)leven jou keer op keer uitdaagt om te accepteren dat jij nooit elk moment van de dag 100% blij, onafhankelijk, succesvol, sterk, rustig, veilig, perfect, authentiek of onmisbaar kunt zijn (en dus nooit jouw basisbehoefte 100% kunt bevredigen).
En dat ze jou uitdaagt om steeds minder bang te worden voor jouw basisangst: pijn, afhankelijkheid, falen, kwetsbaarheid, onrust, onzekerheid, imperfectie, onechtheid of behoeftigheid. Door jou regelmatig situaties voor te schotelen waarin jij niet meer om jouw basisangst heen kunt. Net zolang tot je eindelijk jouw verzet opgeeft.
Veel dingen die jij namelijk niet wil, willen andere mensen juist wel. Het leven bestaat dan ook uit dingen die jij wel wil én uit dingen die jij niet wil. En door het leven te dwingen om jou alleen de dingen te geven die jij wel wil, ga jij de strijd aan met het leven en druis jij tegen het leven in.

Op moeilijke momenten heb jij een eerste natuurlijke reactie

Jouw natuurlijke eerste reactie op zulke momenten in jouw leven is om meteen zo snel mogelijk weg te vluchten van die vervelende en confronterende situatie. Bijvoorbeeld door te stoppen met die confronterende relatie of met dat confronterende werk.
Lukt dat om wat voor reden dan ook niet, dan trek je onbewust allerlei afweermechanismes uit de kast om je minder ongemakkelijk te voelen. En mensen hebben er nogal wat. Denk bijvoorbeeld aan het ontkennen, relativeren, wegredeneren of verfraaien van de situatie: “Ach, zo erg is het nou ook weer niet hoor”. Zie ook: 9 soorten omgang met moeilijke momenten.

Door deze eerste reactie kun je in een diep dal terecht komen

Voordat jij eindelijk de ernst van een situatie begint in te zien, en die situatie serieus gaat nemen, kun je dan ook al gauw weer een tijdje verder zijn. En in die tijd is de situatie steeds meer verergerd.
Als je zelfs dan nog weigert om jouw basisangst onder ogen te zien en te verduren, dan kun je in een diep dal terecht komen. In zo’n diep dal dat vluchten en ontkennen niet meer mogelijk is. En in zo’n diep dal dat je echt niet meer weet waar je het moet zoeken.
De situatie is dan inmiddels al helemaal uit de hand gelopen. En bijvoorbeeld uitgelopen op een verbroken relatie, ontslag of een faillissement.

Maar gelukkig is er altijd weer een weg omhoog

Op het moment dat je het gewoon echt niet meer weet, en alle mogelijkheden uitgeput zijn, geef je eindelijk jouw verzet op. Noodgedwongen verduur je jouw basisangst in deze donkere periode.
En wonderlijk genoeg begin je dan op een gegeven moment ineens als sterren aan de hemel allerlei mogelijkheden te zien om met jouw basisangst om te gaan. Jouw angst voor het onbekende begint plaats te maken voor de creativiteit die ook in jou zit. Want pas als je de realiteit erkent, kun je haar veranderen.
Vanaf dat moment krabbel je weer op uit het dal, weet jij jezelf weer te herpakken, en kan de weg alleen nog maar naar boven gaan. Met vallen en opstaan. En dankzij alle levenservaring die jij op deze manier tegen jouw zin opdoet, zal jij nooit meer zo diep in een soortgelijk dal vallen. Een eventuele volgende keer weet jij namelijk wat jou te wachten kan staan, en hoe je weer sneller uit de situatie op kunt krabbelen. Je hebt als het ware al een stukje plattegrond voor dit soort situaties.
Met als gevolg dat je tijdens het opkrabbelen weer wat meer zelfvertrouwen krijgt. En dat je weer wat minder bang wordt voor jouw basisangst. Zodat je als het moet ook genoegen kan nemen met een basisbehoefte die bijvoorbeeld maar 90% vervuld is in plaats van 100%. Door op deze manier de lat wat lager voor jezelf te leggen, wordt jouw vrijgezellenleven minder hard werken en voel jij je als vrijgezel eerder gelukkig …