Je vorige relatie (de toren op het eerste plaatje) leek misschien lange tijd sterk en onwankelbaar: het was in jouw ogen gebouwd op een stevig fundament van liefde (de rots op het plaatje).
Met veel tijd, energie, geduld en hard werken hadden jullie samen de relatie opgebouwd. En jullie waren van plan om de relatie nieuwe hoogtes te laten bereiken. Het kon niet op, en jullie relatie leek de hemel in te kunnen groeien (net als de toren van Babel in de bijbel).
En toen, als een donderslag bij heldere hemel (de lichtflits op het eerste plaatje), kwam er ineens een einde aan de relatie. Een einde aan alle dromen, verwachtingen en idealen die je had. Over je partner, je relatie en jezelf.
En daar stond je dan. Van je relatie was niets meer overgebleven. de kroon op jullie relatie was (net als op het eerste plaatje) verdwenen. En van je ego was misschien ook niet veel meer over.
Vooral als je een optimist bent, kun je de verbroken relatie eindeloos blijven idealiseren. En het moeilijk vinden om weer op zoek te gaan naar nieuwe mogelijkheden.
Maar, als je nu eens heel eerlijk tegen jezelf bent, was die relatie eigenlijk wel zo ideaal?
Was het een warme en levendige relatie? Of was de relatie net zo koud of saai als de toren op het plaatje?
Stonden jullie wel met beide voeten op de aarde? Of was jullie relatie net als op het eerste plaatje eigenlijk toch wel een beetje een luchtkasteel?
Hadden jullie nog wel genoeg contact met vrienden, familieleden en kennissen? Of waren jullie net als de geliefden op het eerste plaatje geïsoleerd?
En had je echt het gevoel dat de relatie was zoals je wilde? Of was je al enige tijd niet meer helemaal tevreden, en liet je de relatie maar wat voortkabbelen om de ander (of jezelf) de pijn van een verbroken relatie te besparen?
Als jullie relatie bij nader inzien inderdaad al niet helemaal ideaal meer was, dan blijft de druppel die de emmer van jullie relatie deed overstromen enorm vervelend (het zwart op het eerste plaatje). Vooral als je partner jouw gedumpt heeft, of vreemd gegaan is.
Tegelijkertijd heb je waarschijnlijk wel al langere tijd signalen genegeerd van jezelf, je partner of anderen dat er iets aan de relatie moest veranderen (de wolken op het eerste plaatje).
En dankzij die vervelende aanleiding van de breuk is die verandering er wel gekomen (het geel op het eerste plaatje). Dit is hoogstwaarschijnlijk niet de verandering die je graag had gewild. Maar als je bijvoorbeeld door een roze wolk maar lang genoeg de signalen blijft negeren, zorgt het leven er uiteindelijk vaak op haar eigen manier voor dat er een einde komt aan een onhoudbare situatie …
Was de relatie, ook als je nog een keer eerlijk terugkijkt, voor jou juist wel ideaal, dan zorgt de breuk bij jou voor extra veel pijn en onbegrip.
Tegelijkertijd geldt het geel in het eerste plaatje dan eveneens voor jou: er is gelukkig nog een lichtpuntje in de duisternis.
Met deze relatie heb je namelijk laten zien dat je het vermogen hebt om een partner te vinden, en om vanuit jouw oogpunt een mooie relatie op te bouwen.
En als je één keer in staat bent geweest om iets te doen of te maken, dan kun je dat een volgende keer weer. De kans is zelfs groot dat het de volgende keer nog sneller en beter gaat. Kijk bijvoorbeeld maar eens naar een maaltijd of een mailtje die om wat voor reden dan ook mislukt is, en die je weer opnieuw maakt …