Zijn jouw zelfverwijten wel terecht nadat jouw partner het uitmaakte?

Print Friendly, PDF & Email

 

 
 
Ik heb een hekel aan liegen. Toch heb ik in het verleden een keer flink gelogen tegen de ouders van mijn toenmalige vriendin. Ik was namelijk doodsbang dat ze anders het huis uitgezet zou worden. Met mijn hart in de keel, en met enorme tegenzin, loog ik hen op een dag keihard voor.
Ik dacht (en hoopte vurig) dat dit onze relatie, en haar contact met haar ouders, zou redden. En daar had ik veel voor over. Maar het tegendeel was waar. Kort daarvoor bleek ze de waarheid namelijk al aan haar ouders opgebiecht te hebben! Mijn leugen betekende dan ook het einde van onze relatie. En jarenlang bleef ik mezelf maar verwijten maken dat ik die bewuste dag zo gelogen had.

Misschien herken jij dat ook: dat jij jezelf een hele tijd maar verwijten bleef maken nadat jouw toenmalige partner het uitmaakte. En misschien maak jij jezelf als vrijgezel nu nog steeds wel verwijten.
In mijn geval was het terecht dat ik mezelf verwijten maakte: ik had per slot van rekening haar ouders voorgelogen. En liegen was iets wat ik anders niet gauw deed. Hier heb ik dan ook flink van geleerd.
Maar het kan ook onterecht zijn dat jij jezelf maar verwijten blijft maken. Bijvoorbeeld in de volgende gevallen:

  1. Je bent nooit tevreden over jezelf

    Je bent iemand die eerder ziet wat er niet (goed) gedaan is dan wat er wel (goed) gedaan is. Zowel door jouzelf als door andere mensen.
    Achteraf gezien vind je dan ook altijd dat je het nog wel beter had kunnen doen. Mensen om jou heen zeggen dat jij veel te streng en veel te kritisch naar jezelf bent. Maar zelf vind je dat zij de lat gewoon veel te laag leggen.
    Hoe goed jij het ook in die verbroken relatie(s) gedaan hebt, je zult jezelf altijd verwijten blijven maken. Want je ziet altijd wel weer iets anders wat je beter (minder fout) had kunnen doen. En zelfs als de relatie niet verbroken was, had jij jezelf nu nog steeds van alles en nog wat verweten.
    Jouw uitdaging is in mijn ogen dan ook om in je (vrijgezellen)leven eerst de lat lager te leren leggen. Bijvoorbeeld door meer te leren genieten van de dingen die je doet. En om dan te kijken of jij jezelf nog steeds verwijten maakt over de dingen die jij jezelf nu kwalijk neemt.

  2. Je hebt geen zelfvertrouwen

    Je bent iemand die eerder ziet wat er mis kan gaan dan wat er goed kan gaan. En daardoor heb je geen vertrouwen in jezelf. Want zodra je ook maar iets begint te doen of te zeggen, kan er van alles misgaan. Je twijfelt dan ook altijd of je iets moet doen, hoe je dat moet aanpakken, en wat er dan in je omgeving zal gebeuren. Zowel voordat je iets doet of zegt als daarna.
    Hoe goed jij het ook in die verbroken relatie(s) gedaan hebt, je zult jezelf altijd in twijfel blijven trekken. Want er is per slot van rekening iets misgegaan: je relatie is verbroken. En in jouw ogen had je dat moeten zien aankomen, en het moeten voorkomen. Je blijft in je hoofd dan ook allerlei scenario’s afspelen wat er was gebeurd in je relatie als je dit gedaan, dat gezegd of dit nagelaten had. In plaats van wat je destijds deed, zei of naliet. En zelfs als de relatie niet verbroken was, had jij jezelf nu nog steeds bij van alles en nog wat in twijfel getrokken.
    Jouw uitdaging is in mijn ogen dan ook om in je (vrijgezellen)leven eerst je zelfvertrouwen te leren vergroten. Bijvoorbeeld door minder te leren luisteren naar de mensen om jou heen, en meer naar jouzelf. En om dan te kijken of jij nog steeds twijfels hebt over de dingen die jij jezelf nu kwalijk neemt.

  3. Je vindt altijd dat je mensen tekort doet

    Je bent iemand die altijd en overal voor andere mensen klaarstaat. Je ziet en voelt automatisch wat andere mensen nodig hebben. En je biedt uit jezelf aan om hen te geven wat ze tekort komen. Maar er zijn zoveel mensen om jou heen die je hulp wel zouden kunnen gebruiken.
    Achteraf gezien vind je dan ook altijd wel weer dat je iemand tekort gedaan hebt. Mensen om jou heen zeggen dat jij jezelf teveel wegcijfert, en weleens wat meer voor jezelf mag zorgen. Maar zelf vind je dat zij wat meer oog moeten hebben voor wat de mensen om hen heen nodig hebben.
    Hoe goed jij het ook in die verbroken relatie(s) gedaan hebt, je zult jezelf altijd verwijten blijven maken. Want jouw partner kwam per slot van rekening iets bij jou tekort. Anders was ie in jou ogen niet weggegaan. Je ziet dan ook altijd wel weer iets anders wat je nog voor hem of haar had kunnen betekenen. En zelfs als de relatie niet verbroken was, had jij nu nog steeds bij van alles en nog wat gevonden dat je tekortschoot.
    Jouw uitdaging is in mijn ogen dan ook om in je (vrijgezellen)leven eerst evenveel te leren nemen als geven. Bijvoorbeeld door je eigen behoeftes belangrijker te leren maken en meer prioriteit te geven.En om dan te kijken of jij nog steeds vindt dat je tekortschoot met de dingen die jij jezelf nu kwalijk neemt.

     

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.